Εδώ στο παραδοσιακό Λεωνίδιον – πρωτεύουσα της Επαρχίας Κυνουρίας από το 1845 και δώδεκα μόλις μίλια από τις Σπέτσες- αναβιώνει ένα από τα μοναδικά και πλέον φαντασμαγορικά αναστάσιμα έθιμα της Ελλάδος.

Η περίοδος της Λαμπρής στο Λεωνίδιο, όπως σ΄όλο τον ορθόδοξο κόσμο, ξεκινάει από τους Α΄ Χαιρετισμούς και τελειώνει με την γιορτή της Αγάπης το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα.

 

Καθ΄όλη αυτή την περίοδο με το τέλος των ακολουθιών -νυχτιών- βγαίνει από τα παιδιά της κάθε ενορίας ένας δίσκος υπέρ των αεροστάτων. Οι πιτσιρικάδες χαλούν τον κόσμο για να πείσουν τους μεγαλύτερους να ρίξουν – στους δίσκους – όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, για ν΄αγοράσουν κατόπιν αυτοί περισσότερες κόλλες, να φτιάξουν περισσότερα αερόστατα, να έλθει πρώτη η ενορία τους μετά τον απολογισμό της ρίψεως των αεροστάτων.

 

Η νύκτα της Αναστάσεως στο Λεωνίδιον είναι η νύκτα των αεροστάτων. Με το Χριστός Ανέστη από τις πέντε ενορίες παίρνουν φωτιά οι κολλημάρες των αεροστάτων, οι ποτισμένες με λάδι και πετρέλαιο, πληρούν με ζεστό αέρα – που είναι ελαφρότερος – τα αερόστατα και με ένα τεχνικό στρίψιμο τα ωθούν προς τα πάνω απελευθερώνοντάς τα, αυτά ανεβαίνουν στα μεσούρανα και για 30-40 λεπτά κατακλύζουν τον ουρανό, προσθέτοντας 500-600 αστέρια σ΄αυτά της ανοιξιάτικης γλυκιάς αναστάσιμης νύκτας ώσπου να χαθούν στη Γαλιώρα, στη θάλασσα, ή στο δασάκι του μπάρμπα -Σαράντου του Κόκκινου στους Τρείς Μύλους.

 

Το θέαμα είναι μοναδικό όταν καίγεται κάποιο αερόστατο από υπερβολικά μεγάλη κολλημάρα, ή από πολύ πετρέλαιο, ή ακόμη από τα σύρματα της ΔΕΗ, η αγωνία κορυφώνεται διότι οι ανταγωνιστές των άλλων ενοριών κρατούν λογαριασμό αποτυχιών για να ακολουθήσουν τα πειράγματα το πρωϊ της Κυριακής του Πάσχα στη ψησταριά του Δήμου.

 

Τα αερόστατα ετοιμάζονται από τα παιδιά εβδομάδες πριν και από κάθε ενορία αφήνονται εκατό με εκατόν είκοσι..

 

Δεν γνωρίζουμε την προέλευση του εθίμου, αλλά οι παλιότεροι θυμούνται ότι ξεκίνησε περίπου το 1910-1915.

 

Δείτε βίντεο από την κατασκευή των αερόστατων:

 

 

Πηγή: leonidion.gr