Του Χάρη Γιαννακούρα

«Πολιτικά Χαρακώματα»

Ναντίµ Μοχάµεντ, 28 χρονών. Στους πιο πολλούς αυτό το όνοµα µπορεί να µην λέει τίποτα. Πίσω από το όνοµα όµως κρύβεται ένας ακόµα άνθρωπος που έχασε τη ζωή του λόγω της αδιαφορίας και της απάθειας των πολλών. Ο συνάνθρωπος µας αυτός γεννήθηκε στο Πακιστάν και πρόσφατα (13/2/15) βρέθηκε κρεµασµένος στο σύγχρονο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» της Αµυγδαλέζας («κέντρα κράτησης µεταναστών» είναι ο εύηχος όρος που τους έχει δοθεί ώστε να µην ενοχλείται η κοινωνία από το διαρκές ανθρωπιστικό έγκληµα που συντελείται στη χώρα).

Επίσηµη αιτία θανάτου θεωρήθηκε η αυτοκτονία, στην ουσία όµως πρόκειται για µια ακόµα κρατική δολοφονία µε την σιωπηλή συναυτουργία της πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Ο Ναντίµ είχε έρθει πρόσφυγας στην χώρα µας από το Πακιστάν πριν από 4 χρόνια. Η έκρυθµη κατάσταση που επικρατεί στην Ασιατική χώρα τον οδήγησε στην µετανάστευση. ∆υστυχώς για αυτόν δεν είχε τα απαραίτητα «νοµιµοποιητικά έγγραφα». Αυτό ήταν το «έγκληµα» που του έδωσε το εισιτήριο για την κράτηση του στην φυλακή της Αµυγδαλέζας. Όπως αυτός, χιλιάδες άλλοι συνάνθρωποι µας που άφησαν τις εµπόλεµες και ταλαιπωρηµένες πατρίδες τους για πολιτικούς και οικονοµικούς λόγους (ή απλά για να ζήσουν!) ζητώντας την ελευθερία και την ελπίδα, βρέθηκαν να στοιβάζονται σε άθλια κοντέινερ και σε απάνθρωπες συνθήκες για µήνες, χωρίς να έχουν καταδικαστεί για κάποιο ποινικό έγκληµα!

Σαγιέντ Μεχντί Αχµπαρί, 23 χρόνων. Ο συνάνθρωπος µας αυτός άφησε την τελευταία του πνοή στις 10/2/2015 στο νοσοκοµείο Σωτηρία. Είχε µεταφερθεί εκεί, από το κέντρο κράτησης της Αµυγδαλέζας όπου κρατείτο, σε κρίσιµη κατάσταση (κώµα), µε βαριά λοίµωξη του αναπνευστικού, ενώ διαγνώσθηκε πως έπασχε από AIDS και ηπατίτιδα C. Ο Σαγιέντ είχε γεννηθεί στο Αφγανιστάν και ήταν ο τρίτος παθολογικός θάνατος µετανάστη στο κέντρο κράτησης της Αµυγδαλέζας (είχαν προηγηθεί άλλοι δυο παθολογικοί θάνατοι σε µετανάστες κρατούµενους στο κέντρο κράτησης στην Κόρινθο).

Αυτοί οι θάνατοι αναδεικνύουν τις απάνθρωπες σύνθηκες κράτησης και την ελλειπή υγειονοµική περίθαλψη που παρέχεται στους µετανάστες. Έτσι δηµιουργούνται οι ιδανικές καταστάσεις για επιδηµίες φυµατίωσης και άλλων ασθενειών, µετατρέποντας τα κέντρα κράτησης από κολαστήρια για τους κρατούµενους, σε µια υγειονοµική βόµβα για ολόκληρη την κοινωνία. Είναι αµέτρητες οι µαρτυρίες µεταναστών στις αντιρατσιστικές οργανώσεις ότι το µόνο φάρµακο που τους χορηγείται σε περίπτωση ασθένειας είναι Depon (!!) και µόνο όταν η υγεία του ασθενούς θέσει σε άµεσο κίνδυνο τη ζωή του καλείται ασθενοφόρο για τη µεταφορά σε νοσοκοµείο.

Ανθρωπιστικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις έχουν πραγµατοποιήσει αυτοψίες στα σύγχρονα Ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και έχουν επισηµάνει τις σοβαρές παραβιάσεις στα ανθρώπινα δικαίωµατα των κρατούµενων µεταναστών. Οι παρατηρήσεις εστιάζουν στην κράτηση ανήλικων µεταναστών, καθώς και άλλων ευάλωτων περιπτώσεων, σε άθλιες συνθήκες. Ακόµα, τονίζεται η απάνθρωπη και παράνοµη πρακτική της παράτασης του «νόµιµου» 18µηνου κράτησης, που δηµιουργεί στους ανθρώπους αυτούς περαιτέρω ψυχολογικά προβλήµατα, τα οποία έχουν ως αποτέλεσµα αµέτρητες απόπειρες αυτοκτονίας καθώς και απεργίες πείνας. Επιπροσθέτως, η πρόσβαση στις διαδικασίες παροχής ασύλου είναι προβληµατική, δεν υπάρχει η κατάλληλη ενηµερωση, ενώ υπάρχει και έλλειψη µεταφραστών για όλες τις γλώσσες των µεταναστών.

∆υστυχώς, οι διαδικάσίες παροχής πολιτικού ή ανθρωπιστικού ασύλου στην χώρα µας είναι χρονοβόρες και αναποτελεσµατικές. Σύµφωνα µε την τελευταία έκθεση της Eurostat (ηµεροµηνία έκδοσης 24/3/2014 – πηγή: http://ec.europa.eu/eurostat) για το 2013, οι αιτήσεις ασύλου στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 28 ήταν 326.310 µε θετικές απαντήσεις στις 112.730 (ποσοστό 35%). Αντίστοιχα για την Ελλάδα οι αιτήσεις ήταν 13.080 και οι θετικές απαντήσεις µόλις 500 (ποσοστό 3.8%)!!! Ενδεικτικά, στη Γερµανία οι αιτήσεις ασύλου ήταν 76.165 και έκανε δεκτές τις 20.125 (!!) (ποσοστό 26%), ενώ στη Σουηδία το ποσοστό ξεπερνάει το 50% µε 24.015 δεκτές αιτήσεις σε σύνολο 45.005!! Τα παραπάνω νούµερα είναι η απόδειξη του απαράδεκτου συστήµατος παροχής ασύλου που επικρατεί στη χώρα µας, καθώς είναι εµφανές ότι δεν υπάρχει ευρεία πρόσβαση και ενηµέρωση στις διαδικάσιες για τους µετανάστες (πολύ µικρό νούµερο αιτήσεων), καθώς και ότι στην πράξη έχουν ελάχιστες ελπίδες να το πάρουν παρόλο που το δικαιούνται (ελάχιστο νουµερο θετικών απαντήσεων).

Εν κατακλείδι, είναι υποχρέωση κάθε πολιτισµένου κράτους (ανεξαρτήτου προοδευτικής ή συντηρητικής κυβερνήσεως), να παρέχει σε όλους τους ανθρώπους αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και να σέβεται τις οικουµενικές ιδέες του ανθρωπισµού και των πανανθρώπινων δικαιωµάτων και ελευθεριών. Ελπίδα του γράφοντος είναι να κλείσουν άµεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα που αποτελούν ντροπή για τη χώρα, να γίνουν απλούστερες οι διαδικάσιες για παροχή ασύλου στους πρόσφυγες ώστε να φτάσουµε τον Ευρωπαϊκό µέσο όρο και τέλος η παροχή ιθαγένειας σε µετανάστες από προνόµιο ελαχίστων να γίνει πραγµατικότητα για πολλούς. Ο νέος υπουργός προστασίας του πολίτη κ. Πανούσης δήλωσε µετά την επίσκεψη του στην Αµυγδαλέζα (14/2/2015): «Εκφράζω την ντροπή µου, όχι ως υπουργού αλλά ως ανθρώπου του πολιτισµού. [...] Ο χειρότερος ρατσιστής αν το έβλεπε αυτό θα λύγιζε». Ας ελπίσουµε ότι η νέα κυβέρνηση θα κάνει πράξη τις προεκλογικές της εξαγγελίες και θα βάλει ένα τέλος στην ρατσιστική πολιτική της προηγούµενης κυβέρνησης. Ο σεβασµός στην ζωή, στη δικαιοσύνη και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια από προνόµιο πρέπει να γίνει δικαίωµα. ⇑