Του Κώστα Βλάση*

Όσοι πιστεύουν στις δυνατότητες και στο μέλλον της πατρίδας μας, όσοι δεν είναι από τη φύση τους λιπόψυχοι ή εκ συμφέροντος καταστροφολόγοι, όσοι παλεύουν με πάθος για την έγερση και τη νίκη και δεν θρηνούν μοιρολατρικά πάνω σε υπαρκτά και ψηλαφητά δεινά, που αναντίρρητα γνωρίζει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία πέντε χρόνια- αυτοί και μόνον αυτοί μπορούν να διακρίνουν και να «ομολογήσουν» τα πρώτα σημάδια εξόδου από την κρίση, από την βαθιά ύφεση, από τον ζόφο της εξάρτησης και του μαρασμού. Και κάθε καλοπροαίρετος κριτής των πραγμάτων θα αναγνωρίσει ότι οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά έχουν συγκεκριμένο στόχο, γίνονται βάσει ορισμένου σχεδίου, αποδίδουν ήδη τους πρώτους καρπούς. Παρά τις όποιες αστοχίες ή τα κάποια αναπόφευκτα πισωγυρίσματα....

Ειδικά στον χώρο της υγείας, όπου λόγω επαγγελματικής ιδιότητας μου επιτρέπεται, ίσως, ένας αναλυτικότερος σχολιασμός, η πρόσφατη μεγάλη μεταρρύθμιση αναδιατάσσει εκ βάθρων το υγειονομικό δυναμικό της χώρας( γι΄ αυτό και προκαλεί ανθρωπίνως κατανοητές αλλά, κάπου και αδικαιολόγητες αντιδράσεις- αφήνω στην άκρη την θεμιτή ή αθέμιτη εκμετάλλευση από κάποιους κομματικούς χώρους) και φέρνει στο κέντρο του κυβερνητικού σχεδιασμού τον πολίτη, προπαντός τον αδύνατο, τον οικονομικά ανίσχυρο που προσβλέπει και στηρίζεται μόνο στην κρατική ιατρική μέριμνα. Ο σχεδιασμός αυτός φιλοδοξεί να προσφέρει τις κατά το δυνατόν καλύτερες υπηρεσίες υγείας, να εμποδίσει τις περιττές ή ύποπτες δαπάνες, να προστατεύσει τους πραγματικούς λειτουργούς της υγείας (γιατροί, νοσηλευτές, παραϊατρικό προσωπικό) που καθημερινά πασχίζουν για την περίθαλψη συνανθρώπων.
Είναι γεγονός ότι η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δείχνει τόλμη, αποφασιστικότητα, δυναμισμό και συνέπεια. Γι΄ αυτό και κατάφερε να διαμορφώσει ένα ευδιάκριτο αλλά διαφορετικό πολιτικό τοπίο στην Υγεία, σε σχέση με αυτό πολλών προκατόχων του, οι οποίοι είχαν απλώς αναδειχθεί σε μετρ της επικοινωνιακής διαχείρισης των μεγάλων προβλημάτων του πολύπαθου αυτού χώρου, κρύβοντας την ανικανότητα ή ατολμία ή (προπαντός) την αναποτελεσματικότητά τους πίσω από εξαγγελίες, από συμβιβασμούς, από λαϊκισμούς και προσωρινές (μη) λύσεις. Αφήνοντας την «καυτή πατάτα» στον επόμενο υπουργό... Ο Αδ. Γεωργιάδης, αν μη τι άλλο, βγαίνει μπροστά, συγκρούεται με κέντρα και κατεστημένα συμφέροντα, παράγει έργο- με τα όποια λάθη μιας μεγάλης και πολύπλευρης προσπάθειας. Ο άνθρωπος δείχνει πως δεν φοβάται να σπάσει αβγά...
Τώρα που, ορθώς, κρίθηκε ότι ο ΕΟΠΠΥ είναι ξεπερασμένος και αναντίστοιχος με τις ανάγκες της κοινωνίας, τώρα που κάτω από το ΠΕΔΥ ενοποιούνται όλες οι δομές της Α/θμιας περίθαλψης, που σε περισσότερα από 6.000 φαρμακευτικά σκευάσματα μειώνονται οι τιμές, τώρα που καθιερώνεται ο οικογενειακός γιατρός (χρόνιο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας) μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η εικόνα στην Υγεία πραγματικά αλλάζει προς το καλύτερο. Τα αμέσως προσεχές μέλλον θα δείξει, θέλουμε και ελπίζουμε ότι θα ανακουφιστούν άμεσα, θα ευνοηθούν οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Η δημιουργία του ΠΕΔΥ αίρει στρεβλώσεις και χρόνιες κακοδαιμονίες, «στεναχωρεί» ίσως ή «πιέζει» ή και «αδικεί» συναδέλφους ιατρούς που είχαν συνηθίσει σε μία κατάσταση... Και η συνήθεια είναι σύντροφος, τον οποίο δεν μπορεί εύκολα να αποχωριστεί κανείς, ιδιαίτερα εάν είναι μία κάποιας ηλικίας, ιδιαίτερα εάν ήταν σύντροφος χρόνων...Ωστόσο το γενικό καλό προέχει-οφείλουμε να παραμερίσουμε το ατομικό συμφέρον ή την προσωπική βολή. Μόνον έτσι «η Ελλάδα θα γυρίσει-γυρίζει σελίδα», όπως επανειλημμένως έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός, όπως περιμένουν οι νέες γενιές και οι χιλιάδες των συνελλήνων που έχουν χάσει πολλά και υποφέρουν και υπομένουν τα τελευταία χρόνια «προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα», καταπώς λέει ο ποιητής. Μόνο που το θαύμα θα προκύψει, πρέπει να προκύψει, από τον δικό μας αγώνα, μόνο από αυτόν- δεν γίνεται αλλιώς.

* Ο Κ. Βλάσης είναι Ορθοπεδικός χειρουργός- Επικ. Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Αθηνών, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και υποψήφιος βουλευτής Αρκαδίας στις εκλογές του 2012.