Παντού υπάρχει ένας Αρκάς που εμπλέκεται σε διάφορα γεγονότα και μάλιστα σε θέματα που έχουν διαχρονικό και επίκαιρο χαρακτήρα.
Και γιατί το λέμε αυτό; Μα γιατί ένας χρησμός που δόθηκε τον 2ο αιώνα πΧ στον Μεγαλοπολίτη στρατηγό Φιλοποίμενα έχει ισχύ και σήμερα, βάση των γεγονότων που διαδραματίζονται στη χώρα μας.

Έτσι, λοιπόν, όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην, είδε την διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου, κατάλαβε πως οι Έλληνες βρίσκονταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευθεί το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο:

«Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»!
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι, οι Ρωμαίοι – επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα – ήρθαν!
Οι Γότθοι ήρθαν!
Οι Άβαροι ήρθαν!
Οι Φράγκοι ήρθαν!
Οι Τούρκοι ήρθαν!
Οι Άραβες ήρθαν!
Οι Γερμανοί ήρθαν!
Οι Σύμμαχοι ήρθαν!
Οι Γερμανοί ξαναήρθαν!
Όπως ήρθαν και προδότες, χρεωκοπίες, μνημόνια!
Αλλά ο ασκός, σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων, «μηδέποτε βυθίζεται».