Αν ζούσε ο αξέχαστος Βασίλης Αυλωνίτης μάλλον κάπως έτσι θα σχολίαζε το κλείσιμο των καφετεριών στην πόλη της Τρίπολης, τη μέρα της απεργίας.
Όταν κλείνουν έστω και για λίγες ώρες του 24ωρου οι καφετέριες στην πόλη του καφέ, είναι ή δεν είναι να απορείς και να αναφωνείς "Ωρέ πού πάμε";;;
Θα μου πείτε πως υπερβάλλω αλλά δεν νομίζω...

Γιατί η Τρίπολη έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πόλεις του καφέ στη χώρα... Αν δεν βγει ο Τριπολιτσιώτης να πιει το φρέντο του και το εσπρέσο του εσχάτως δεν γίνεται.. Αν δεν βγει η Τριπολιτσιώτισσα με τη φιλενάδα της και το μαλλί χτενισμένο να πιει τον καπουτσίνο της και να σχολιάσει ό,τι σχολιάζεται... δεν πάει καλά η μέρα.
Έτσι λοιπόν το ότι έκλεισαν οι καφετέριες έστω και για δύο- τρεις ώρες είναι εξέλιξη και δείχνει πού έχουμε φθάσει...
Και μην ξεχνάτε και το τελευταίο οι κάτοικοι της Τρίπολης δεν είναι και οι πιο κλασικοί απεργοί της χώρας. Για να τους ξεκουνήσεις θέλει "δουλειά πολλή" .Αυτή τη φορά έδειξαν πως θίγονται τα εναπομείναντα προνόμια και βγήκαν στους δρόμους...