Ο Φορέας Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού και ο Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής (ANIMA) διοργανώνουν την Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014 στις 12:00 μ.μ. στην περιοχή του Λεωνιδίου Αρκαδίας, θέση Μετόχι Αγίου Χαραλάμπους, εκδήλωση απελευθέρωσης άγριων ειδών ορνιθοπανίδας με σκοπό την επανένταξή τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Τα πτηνά φιλοξενούνται μέχρι σήμερα στον Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής και είναι έτοιμα να ακολουθήσουν τη διαδικασία επανένταξής τους στη φύση.
Οι απελευθερώσεις θα γίνουν από μαθητές που θα επιλεγούν μετά από κλήρωση, και σε συνέχεια της εκδήλωσης ενημέρωσης για την προστασία της βιοποικιλότητας και την περίθαλψη της άγριας ζωής στην προστατευόμενη περιοχή, που θα οργανωθεί από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης.
Ο Φορέας Διαχείρισης, θέλοντας να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους σε θέματα που αφορούν το οικοσύστημα της περιοχής, προσκαλεί όλους τους φίλους της προστατευόμενης περιοχής του Πάρνωνα, να παραβρεθούν στη μοναδική αυτή εμπειρία της απελευθέρωσης των γερακίνων στη φύση.

Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού
Τμήμα Πληροφόρησης, Εκπαίδευσης & Δημοσιότητας
Πληροφορίες: Αρβανίτης Διαμαντής
Άστρος Αρκαδίας, 22001
Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22025
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Web: www.fdparnonas.gr

To όνομα του ζώο αυτού χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει έναν άνθρωπο πονηρό και με κακές προθέσεις, που συνήθως δρα υπογείως, φέρεται υποκριτικά και δημιουργεί προβλήματα και εντάσεις. Όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι τελείως άδικοι για τη νυφίτσα αφού το συγκεκριμένο ζώο απέχει πολύ από αυτά τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Το γεγονός ότι χρησιμοποιεί ορισμένες φορές και τις ανθρώπινες δραστηριότητες (κοτέτσια, περιστερώνες, κονικλοτροφεία) για την επιβίωσή της, σε συνδυασμό με το πολύ μικρό της μέγεθος που την καθιστά «αόρατη», έχουν αποτελέσει τη βάση των ανωτέρω χαρακτηρισμών.
Η νυφίτσα είναι το μικρότερο είδος της οικογένειας των μουστελιδών (νυφίτσες, κουνάβια, ασβοί, βίδρες) και γενικότερα των σαρκοφάγων θηλαστικών στην Ευρώπη (μήκος σώματος μέχρι 32 εκατοστά, μήκος ουράς μέχρι 13 εκατοστά και βάρος μέχρι και 130 γραμμάρια). Έχει σώμα μακρύ, λεπτό και κυλινδρικό, κεφάλι μικρό με κοντό ρύγχος και στρογγυλεμένα αυτιά, λαιμό μακρύ και παχύ και πόδια κοντά. Το κεφάλι, η ράχη και η ουρά έχουν καφετί χρώμα ενώ το κοιλιακό τριχώματος είναι λευκό, με τη χρωματική μετάβαση να γίνεται απότομα στις πλευρές του σώματος. Διαβιεί σε μεγάλη ποικιλία οικοτόπων, από αμμοθίνες και λιβάδια μέχρι δάση και βουνά, αρκεί να υπάρχει τροφή και κάλυψη.

Aν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τη Ferrari των πουλιών - και όχι μόνο - σίγουρα ο αδιαφιλονίκητος νικητής θα ήταν ο πετρίτης. Γιατί, όταν μιλάμε για τον πετρίτη, ουσιαστικά μιλάμε για το ταχύτερο ζώο του πλανήτη, όταν εκτελεί κάθετες εφορμήσεις. Ορισμένα πειράματα και μετρήσεις έχουν υπολογίσει την ταχύτητά του κατά τις εφορμήσεις του προς κάποιο θήραμα σε πάνω από 300χλμ/ώρα, με ορισμένες εκτιμήσεις να μιλούν για ταχύτητες κοντά στα 400χλμ/ώρα, ασύλληπτες για κάθε άλλο έμβιο όν!

To συγκεκριμένο ζώο αποτελεί τον πρόγονο του ήμερου γουρουνιού, από το οποίο - μεταξύ άλλων - κληρονόμησε και την προσφιλή του συνήθεια να κυλιέται στις λάσπες για να απαλλαγεί από τα ενοχλητικά ζωύφια και παράσιτα που βρίσκονται στο δέρμα του. Παρόλα τα «βρώμικα και ανθυγιεινά» λασπόλουτρα, τα αγριογούρουνα βρίσκονται αρκετά ψηλά στις γαστρονομικές προτιμήσεις του ανθρώπου και για το λόγο αυτό έχουν κυνηγηθεί εντατικά σε ορισμένες περιοχές, όμως έχουν ανακάμψει θεαματικά στις περισσότερες από αυτές.

H ταχύτητα αυτού του ζώου είναι παροιμιώδης! Η έκφραση «έγινε λαγός» είναι χαρακτηριστική της ιδιαίτερης ικανότητας άμεσης απομάκρυνσης και αποφυγής επερχόμενων κινδύνων. Ο λαγός έχει επίσης συνδυαστεί με την έπαρση και την ψευδαίσθηση ανωτερότητας, τα οποία εντέχνως «γκρέμισε» ο Αίσωπος στον πασίγνωστο μύθο του αγώνα δρόμου του λαγού με τη χελώνα.
Ο λαγός ανήκει στη τάξη των λαγόμορφων θηλαστικών μαζί με το αγριοκούνελο και το κοινό κουνέλι. Είναι ένα μεσαίου μεγέθους ζώο βάρους μέχρι και τα 7 κιλά, με μήκος κυρίους σώματος που μπορεί να φτάσει τα 70 εκατοστά και σχετικά μικρής ουράς μήκους μέχρι και 13 εκατοστά. Χαρακτηριστικότερο γνώρισμα όλων είναι τα μεγάλα, μακριά αυτιά του, μαύρου χρώματος στις άκρες, ενώ το σώμα έχει χρώμα καστανοκόκκινο ραχιαία και ανοικτότερο κοιλιακά, με την ουρά του είναι μαύρη ραχιαία και λευκή κοιλιακά. Εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη εκτός από τη βόρεια Σκανδιναβική και την Ιβηρική χερσόνησο και εντοπίζεται στους περισσότερους Ευρωπαϊκούς οικοτόπους αλλά προτιμά ανοικτές, εύκρατες περιοχές. Βοσκοτόποι, αγροί, χορτολιβαδικές εκτάσεις βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις του, ενώ και δάση, συστάδες δέντρων, φυτοφράκτες χρησιμοποιούνται ως περιοχές ανάπαυσης κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς δραστηριοποιείται κυρίως τη νύχτα αλλά εμφανίζεται και την ημέρα. Δημιουργεί ρηχή φωλιά στο χορτάρι που του προσφέρει επαρκή κάλυψη, με τα χόρτα, αγρωστώδη και γενικά φυτική ύλη να αποτελούν την κύρια τροφή του, όμως μπορεί να καταναλώσει φλοιούς δέντρων, μέχρι και νεκρά ζώα όταν οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα δυσμενείς (κυρίως τον χειμώνα). Αναπτύσσει ταχύτητα μέχρι και 70 χιλιόμετρα την ώρα αλλά ποτέ σε ευθεία, ώστε να παραπλανεί τους διώκτες του ενώ μπορεί να πηδήξει σε μήκος πάνω από 5 μέτρα. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική ακοή, όραση και όσφρηση και τα ισχυρά πίσω άκρα του γίνεται αντιληπτό ότι είναι ένα ζώο προσαρμοσμένο να ξεφεύγει από τους διώκτες του και να επιβιώνει.