Η Ιταλία εντάχθηκε στην ευρωζώνη το 1999, με πρωθυπουργό τον Μάσιμο ντ’ Αλέμα του κόμματος «Δημοκρατική Αριστερά». Αυτή η μοιραία συμμετοχή, που συνεπαγόταν την πλήρη απώλεια της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής, αποτελεί αναμφίβολα την κύρια αιτία των απογοητευτικών επιδόσεων της ιταλικής οικονομίας.
Το ΑΕΠ της χώρας ανέρχεται σήμερα σε 1,75 τρισεκατομμύρια ευρώ και οι ρυθμοί ανάπυξης είναι εξαιρετικά αναιμικοί φτάνoντας μόλις στο 0,9%. Το πραγματικό κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ), σύμφωνα με αξιόπιστους υπολογισμούς, αυξήθηκε τη χρονική περίοδο 1969-1998, που η χώρα είχε το εθνικό της νόμισμα, τη λιρέτα, κατά 104%, ενώ την περίοδο 1999-2016, που η χώρα είχε υιοθετήσει πια το ευρώ, μειώθηκε κατά 0,75%. Από την άλλη πλευρά, την περίοδο 1999-2016 το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Γερμανίας αυξήθηκε κατά 26,1%, καθιστώντας τους πολίτες της εν λόγω χώρας τους πιο κερδισμένους μεταξύ των βασικότερων οικονομιών της ευρωζώνης.