epanastasiiΣτρατόπεδον Πιάνας – Διασκόρπισις αυτού από τους τούρκους της Τριπολιτσάς – Απρόβλεπτος σύναξις των καπεταναίων όπου ευρέθησαν εις τον πόλεμον της Καρύταινας και άλλων εις το χωρίον Πάπαρι – Διάλυσις του στρατοπέδου των Κερασιών – Σύστασις του στρατοπέδου Βερβαίνων.
Ο Κανέλλος Δεληγιάννης ετράβηξε δια τα Λαγκάδια την πατρίδα του. Αλλ’ απ’ έξω του χωρίου έμαθεν, ότι ανεχώρησεν η φαμίλιά του δια το Μέγα Σπήλαιον, και εις την Στρέζοβα την έφθασε και την έστειλεν εις το Μοναστήρι δι’ ασφάλειαν και δια να ήναι ελεύθερος να διοική και να παρακινή τον κόσμον εις τον πόλεμον. Εκεί έμαθεν ακόμη, ότι οι τούρκοι του χωρίου του προετοιμάζοντο όλοι να υπάγουν εις την Τριπολιτσάν και ότι οι συμπατριώταί του εσκόπευαν να προσκυνήσουν. Έστειλε λοιπόν ευθύς και εσκότωσαν τους εκεί τούρκους όλους έως 150, και ούτως ενεχοποίησεν όλην την επαρχίαν του. Αμέσως από εκεί εξέδωκε διαταγάς να συναχθούν οι βουνίσιοι Μαγουλιανίται, Βυτινιώται και λοιποί και να πιάσουν το Διάσελον της Αλωνίσταινας.
Από Στεμνίτσαν ο Κολοκοτρώνης και οι λοιποί καπεταναίοι επήγαν εις το Χρυσοβίτσι, και από εκεί οι Μεσσήνιοι ο Αρχ. Φλέσας και λοιποί καπεταναίοι ετράβηξαν δια το Λεοντάρι και είπαν εις τον Κολοκοτρώνην να πάη μαζύ των, διότι ήτο μοναχός, αλλά δεν ηθέλησε, μάλιστα τους είπεν, ότι «θα μείνη εκεί να τον φαν τα πουλιά του τόπου του που τον γνωρίζουν». Ο Αρχιμανδρίτης λοιπόν είπε τότε εις ένα άνθρωπόν του «βρε Δημήτρη, κάθησε καϋμένε κάμε του συντροφιά όσον να εύρη τους συγγενείς του δια να μην τον φάγη κανένας λύκος, και έπειτα ανεχώρησεν.


Αφού έφυγεν ο Φλέσας, ο Κολοκοτρώνης εμβήκεν εις την εκκλησίαν του Χρυσοβιτσιού και έκαμε τον σταυρόν του , έπειτα εκαββάληκε και ετράβηξε δια την Πιάνα, και εις τον δρόμον απάντησε τον συγγενή του Αντώνιον Κολοκοτρώνην με ολίγους στρατιώτας, τον επήρε μαζύ του και επήγεν εις την Πιάνα. Από εκεί έγραψε κατά τας αρχάς Απριλίου εις όλα τα μέρη και εις το Διάσελο της Αλωνίσταινας να μαζωχθούν όλοι οι στρατιώται εις την Πιάνα, και μετά τινάς ημέρας εσυνάχθηκαν εκεί όλοι οι καπεταναίοι και οι πρόκριτοι των βουνών με τους στρατιώτας των, άρχισε να συσταίνη στρατόπεδον και φροντιστήριον, έκαμε και γραμματικόν του τον Αναγνώστην Ζαφειρόπουλον και συνεννοήθη μετά των καπεταναίων και τους είπεν, ότι θα σχηματίση τον ιερόν λόχον, και αυτοί οι στρατιώται είναι, οι οποίοι εσχημάτισαν έπειτα την σωματοφυλακήν του. Άρχισε λοιπόν και έκαμε τους καπεταναίους των σωματοφυλάκων και τότε επήρε και εμένα από το σώμα του Δεληγιάννη και με ωνόμασε δια διπλώματος πρώτον καπετάνιον του λόχου και δεύτερον τον Β. Δημητρακόπουλον Αλωνιστιώτην (τώρα βουλευτήν), και εις τους άλλους αξιωματικούς, τους οποίους έκαμε δια τον λόχον των σωματοφυλάκων εμοίρασε διπλώματα.
Ταύτα εγίνοντο από την ημέραν των Βαΐων έως την μεγάλην τετράδην πρωί (6 Απριλ.). Τότε ήλθαν οι τούρκοι από την Τριπολιτσάν και μας διεσκόρπισαν και μας έμειναν μόνον τα διπλώματα. Ο δε Κολοκοτρώνης μας εφώναζε «σταθήτε να πολεμήσωμε, που πάτε», αλλά τίποτε δεν ημπόρεσε να κάμη. Έπειτα επήρεν εις τα οπίσθια του αλόγου του τον Νικόλαον Μπούκουραν δια να μη τον πιάσουν οι τούρκοι και ετράβηξε βιαστικά δια το Διάσελο της Αλωνίσταινας δια να έβγη μπροστά και να εμποδίση τους τούρκους να μην περάσουν κατά την Βυτίναν και κατά τας λοιπάς κωμοπόλεις. Εκεί ανταμώθη με τον Κανέλ. Δεληγιάννην, ο οποίος ήρχετο εις το στρατόπεδον της Πιάνας και ετουφέκισαν μαζύ τους τούρκους οι οποίοι είχαν κυριεύσει τα φορτώματά του. Και από το άντικρυ μέρος του χωρίου Αλωνίσταινας τους εκτύπα ο Σταύρος Δημητρακόπουλος με τους Αλωνιστιώταις. Κατά τύχην δε εκεί κατά τους βράχους της Αλωνίσταινας ευρέθησαν ο Νικόλαος Ταμβακόπουλος και ο Κωνστ. Πετιμεζάς και ετουφέκισαν και αυτοί τους τούρκους, διότι ούτοι από την Πιάνα επήγαν και έκαψαν την Αλωνίσταιναν και εσκότωσαν τον Τσοχαντάρην από την Βυτίναν και τον Δ. Σταμέλλον γνωστόν εις την Τριπολιτσάν. Επειδή δε δεν ημπόρεσαν οι τούρκοι να περάσουν το Διάσελον εγύρισαν οπίσω και επήγαν πάλιν εις την Τριπολιτσάν. Ο δε Κολοκοτρώνης, Κ. Δεληγιάννης και Β. Δημητρακόπουλος εκείθεν ετράβηξαν δια τον κάμπον της Καρύταινας και εκείθεν αυθημερόν ευρέθησαν εις το χωρίον Πάπαρι.
Εκεί εσυνάχθησαν οι Μαυρομιχαλαίοι και οι άλλοι καπεταναίοι και αυτού ήλθαν από Ζάκυνθον τότε και τα παιδιά του Κολοκοτρώνη, ο Πάνος και ο Ιωάννης ο μετά ταύτα ονομασθείς Γενναίος.
Από εδώ ο Κολοκοτρώνης έστειλεν αμέσως τον Πάνον εις τα χωριά της Καρύταινας με γραπτήν διαταγήν του να βγάλη όλους τους Καρυτινούς εις τα άρματα και να έλθουν εις την Πιάναν, Χρυσοβίτσι και Διάσελον δια να συστήσουν εκεί το στρατόπεδον. Είχε δε την άδειαν ο Πάνος να σκοτώνη, να καίη τα σπίτιά των και να δημεύη τα πράγματά των προς όφελος των στρατιωτών, αν κανένας ήθελε παρακούσει.
Αφού εσκέφθησαν όλοι μαζύ εις το Πάπαρι δια να πιάσουν τας θέσεις Χρυσοβίτσι, Διάσελον και Βαλτέτσι, ο Κολοκοτρώνης και οι άλλοι επήγαν εις το Βαλτέτσι, ο δε Κανέλ. Δεληγιάννης ετράβηξε δια τα Λαγκάδια την πατρίδα του και επήρε μαζύ του και τον Η. Τσαλαφατίνον με ολίγους Μανιάτας. Φθάσας εις τα Λαγκάδια αρρώστησε, και μόλα ταύτα εξέδωκε διαταγήν έγγραφον, την οποίαν έχει ακόμη ο Τσαλαφατίνος, και μας ωνόμασεν αρχηγούς της στρατολογίας των βουνών, να υπάγωμεν δηλαδή εγώ και ο Ηλίας Τσαλαφατίνος να στρατολογήσωμεν από τα Μαγούλιανα, Βυτίναν και λοιπά χωρία και να τοποθετήσωμεν τους στρατιώτας μας εις το Διάσελον . Κατ’ εκείνας τας ημέρας είχαν συστήσει στρατόπεδον και εις της Κερασιαίς ο Αντ. Νικολόπουλος με 300 Μιστριώτας και ο Κυριακούλης με άλλους τόσους Μανιάτας. Εναντίον του στρατοπέδου αυτού την ημέραν του Πάσχα το πρωί ήλθαν οι τούρκοι από την Τριπολιτσάν, επέπεσαν κατ’ αυτού έξαφνα και το διέλυσαν χωρίς να προφθάση κανένας να τους δώση βοήθειαν ούτε από του Πάπαρι, ούτε από τα Βέρβαινα, όπου την 25 Μαρτίου είχον συστήσει στρατόπεδον ο Αναγνώστης Κονδάκης με τους Αγιοπετρίτας, Δολιανίτας, καμπίσιους Τριπολισιώτας, ο Βρεσθένης Θεοδώρητος και ο Π. Βαρβιτσιώτης με τους Βαρβιτσιώτας, Βαμβακίτας, Αραχωβίτας, Βρεσθενίτας και άλλους Μιστριώτας. Εδώ ήλθεν έπειτα μετά τον πόλεμον των Κερασιών ο Έλους, αφού ευλόγησε τα άρματα της Μονεμβασίας, ο Δ. Καραμάνος με τους Τσάκωνας, ο Κ. Ζαφειρόπουλος με τους Αγιαννίτας, ο Π. Γιατράκος, ο Π. Κρεββατάς με τους Μιστριώτας. Ο Βρεσθένης μάλιστα με τον Αν. Κονδάκην εσύστησαν και το πρώτον φροντιστήριον το ονομαζόμενον Κελάρι και φροντιστάς διώρισαν τον Γ. Τροχάνην, τον Αναγ. Ροντόπουλον, και τον Ιων. Κρητικόν. Εις τα Βέρβαινα τότε ευρέθη ο Ν. Δεληγιάννης ερχόμενος από την Κωνσταντινούπολιν .
Εις ταις Κερασιαίς εσκοτώθησαν υπέρ τους 15 Έλληνας και ο αρχηγός των Μιστριωτών Αντ. Νικολόπουλος, και τα κεφάλιά των και τας σημαίας, επήραν τα κεφάλια και τας σημαίας, και τα επήγαν οι τούρκοι εις την Τριπολιτσάν. Το δε στρατόπεδον των Κερασιών διελύθη τότε και επήγε και ενώθη με το στρατόπεδον των Βερβαίνων.
Απομνημονεύματα Φωτάκου. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ

Αφήστε τα σχόλια σας

Δημοσίευσε ένα σχόλιο σαν επισκέπτης

0
  • Δεν βρέθηκαν σχόλια
Κατηγορία: