Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν ἐποχή πρίν τήν σάρκωση τοῦ Χριστοῦ, θά λέγαμε μόνο μιά λέξη ΕΡΧΕΤΑΙ. Αὐτό κάνει ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη, συνεχῶς μᾶς θυμίζει ὅτι ἔρχεται. Ἡ συνέχεια τοῦ ΕΡΧΕΤΑΙ δίνεται στήν Καινή Διαθήκη πού ἀκοῦμε τό ΗΡΘΕ, ἔγινε Ἐμμανουήλ, εἶναι ἀνάμεσά μας καί ἐπίσης ὅ,τι σήμερα βιώνουμε εἶναι τό Κύριε Ἔλα πάλι, γιά νά ἀκούσουμε στό τέλος μέσα ἀπό τίς σάλπιγγες τῆς ἈποκάλυψηςΑ: «Ναί ἔρχομαι ταχύ»! Αὐτό σέ μερικές σειρές εἶναι ὅλο τό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.
Βιώνουμε τά προαναφερόμενα, ὅταν ἐσωτερικά λέμε Κύριε ἔλα, ἔλα νά γεννηθεῖς μέσα μου. Ὅταν τά ψαλλόμενα στίς κατανυκτικές ἀκολουθίες τῶν ἡμερῶν μᾶς προτρέπουν σέ ἐγρήγορση καί γλυκειά ἀναμονή γιά τά μέλλοντα συμβαίνειν.