Η προτεινόμενη ίδρυση Δημοσίου ΙΕΚ στην περιοχή της Κυνουρίας, έχει ως κύριο σκοπό την καταπολέμηση της ανεργίας. Ανεξάρτητα από το ποιος ξεκίνησε την πρωτοβουλία αυτή, η βασική μας αγωνία είναι πώς θα λειτουργήσει και αν θα έχει τα αποτελέσματα για τα οποία δημιουργείται. Πιστεύω ότι η εμπειρία των μνημονιακών χρόνων της Κρίσης είναι αυτό ακριβώς: Πώς θα εκμεταλλευτούμε περισσότερο τους όλο και λιγότερους πόρους που μας διαθέτονται για να πετύχουμε κοινωνικούς στόχους;

Η μεταπολιτευτική περίοδος της Σοσιαλδημοκρατίας δημιουργούσε δομές και πραγματοποιούσε δράσεις, χωρίς ρίζες, χωρίς σύνδεση των αναγκών της κοινωνίας, με τη νέα δομή. Σαν αποτέλεσμα έχουμε πολλές δομές χωρίς υπαλλήλους και χωρίς στόχους. Απ’ την άλλη μεριά δεν πρέπει να ξεχνάμε τη Νεοφιλελεύθερη οπτική, να αφήσουμε την αγορά να ρυθμίσει τα πάντα, από την εκπαίδευση, τις συχνότητες έως και τα αγροτικά προϊόντα. Δυστυχώς μετά το 2008 δεν έχουν βάλει μυαλό στην αντίπερα όχθη. Η αγορά δεν έχει τη δυνατότητα να ρυθμίσει κοινωνικές διαδικασίες. Αν αφεθεί θα ξαναδημιουργήσει φούσκες ή θα ερημώσει μία περιοχή ενεργειών της κοινωνίας.
Η χώρα μας έχει δεινοπαθήσει από την πλασματική διαχωριστική γραμμή μεταξύ τάχα δημοσίου και τάχα ιδιωτικού τομέα. Σε καμία χώρα δεν υπάρχει τόσο μένος εναντίων του Δημόσιου τομέα και ειδικά του Κοινωνικού Κράτους. Το ψευτοδίδαγμα πολλών ότι «Πλούτο δημιουργούν μόνο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις» είναι σαθρό και γελοίο. Πώς αποτιμάται σε πλούτο, σε χρήμα, η εκπαίδευση; Η υγεία; Τα δημόσια έργα δρόμων και λιμανιών; Πού θα πατήσουν οι επιχειρήσεις για να αναπτυχθούν; Πού θα πατήσουν οι Δημόσιες πολιτικές για να εφαρμοστούν; Θεωρώ ότι η νέα σχέση Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να έχει μεγάλο βαθμό ειλικρίνειας και σεβασμού.
Η εκπαίδευση και η κατάρτιση είναι δείκτες μείωσης της ανεργίας μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης. Οι χώρες που εκπαιδεύουν και οι χώρες που εξειδικεύουν τους πολίτες τους και προσαρμόζουν τις ανάγκες της εργασίας, στις ανάγκες της τεχνολογίας και ακόμα περισσότερο τη δημιουργία καινοτομιών στην τεχνολογία και στις νέες εξελίξεις στην επιστήμη, έχουν μικρή διαρθρωτική ανεργία και μεγάλη προστιθέμενη αξία στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας, ως ποσοστό της εργασίας. Επίσης οι περιοχές που συνδέουν τοπικά οικονομικά χαρακτηριστικά με δομές εκπαίδευσης, ευνοούν την παραμονή των νέων στις περιοχές τους και η οικονομία αναπτύσσεται παραγωγικά και όχι με μορφές μεταπώλησης ή αντιπαραγωγικής παροχής υπηρεσιών. Στους δήμους με ανεπτυγμένα δίκτυα εκπαίδευσης η ενσωμάτωση των νέων είναι μεγαλύτερη από δήμους που δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες εκπαίδευσης.
Γι’ αυτό και η δημιουργία, λειτουργία και αναγκαία διασύνδεση του Δημόσιου Ι.Ε.Κ. Άστρους με τις κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες της Κυνουρίας, θα αποδώσει πολύ περισσότερο απ’ ότι περιμένουμε. Οι απόφοιτοι, οι άνθρωποι που δεν έχουν μία κατάρτιση ή μία εξειδίκευση διψούν για να μάθουν ένα επάγγελμα και να έχουν περισσότερες ευκαιρίες να βρουν εργασία ή να ξαναβρούν μία δουλειά για να φτάσουν στη σύνταξη.
Άκης Χουζούρης