 Πολλοί είναι αυτοί που έχουν ασχοληθεί και ασχολούνται με την ομοφυλοφιλία.
 Ο Marcuse μας μιλά ελεύθερα για επιλογή φύλλου.
 H Simone De Beauvoir χωρίζει τα φύλα σε πέντε κατηγορίες: άνδρας – γυναίκα – ομόφυλος άνδρας – ομόφυλη γυναίκα & τρανσέξουαλ.
 Ο Γιούγκ – ο καθηγητής του Ερμητισμού – μας μιλά για Anima & Animus ενώ ταυτόχρονα τονίζει «την εκπληκτική ανδρική τρυφερότητα».
 Άλλοι μιλούν για καταστάσεις που έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία.

 Ο Adler επιχειρεί να ορίσει την ομοφυλοφιλία ως λανθασμένη αντιστάθμιση ατόμων με σύμπλεγμα κατωτερότητας.
 Άλλοι χαρακτηρίζουν την ομοφυλοφιλία ως γενετική δυσμορφία.
 Άλλοι ως εγκεφαλική δυσμορφία (Βλάβη στον τρίτο πυρήνα του εμπρόσθιου τμήματος του υποθαλάμου ή του πυρήνα πάνω από το οπτικό χίασμα).
 Θα σταθούμε όμως λίγο περισσότερο στoν πανσεξουαλιστή Sigmud Freud-Φρόυντ ο οποίος μας αναφέρει ότι «η ομοφυλοφιλία δεν είναι βεβαίως ένα πλεονέκτημα αλλά δεν πρέπει και να ντρεπόμαστε μιας που δεν αποτελεί ελάττωμα. Δεν είναι υποτιμητική & δεν μπορεί να καταταχθεί στις ασθένειες. Όμως συνεχίζει, «υποστηρίζουμε ότι είναι μια ποικιλία της σεξουαλικής λειτουργίας, που προκύπτει από μία αναχαίτιση της σεξουαλικής ανάπτυξης ...» Αναφέρει αυτό, αλλά την ομοφυλoφιλία δεν την λαμβάνει ως παθολογία.
Στην επιστολή που παραθέτουμε πιο κάτω ο Φρόυντ αναφέρει ότι υπάρχει «θεραπεία» για την ομοφυλοφιλία αλλά τονίζει ότι «το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι προβλέψιμο».
*Επιστολή του Φρόυντ για την ομοφυλοφιλία που δείχνει καθαρά την άποψή του*

Φυσικά η ομοφυλοφιλία δεν θεωρείται έγκλημα ή ωμότητα αλλά δεν θεωρείται όπως πιστεύει ο Hirschfeld και ως τρίτο φύλο (Τρεις μελέτες για την σεξουαλικότητα – 1905). Δεν ανήκει στις διαστροφές όπως αυνανισμός – σοδομισμός – αλλά ως διαστροφή που έχει θέμα τον partner- τον σύντροφο.
Στην μελέτη του, που αφορά τον Λεονάρντο ντα Βίντσι o Φρόϋντ αναφέρει ότι η ομοφυλοφιλία «έχει αρκετή δόση απ΄ τον αυτοερωτισμό του ναρκισισμού».
Στην κλινική περίπτωση του Προέδρου Schreber (Μελέτη του Φρόυντ – 1911) ο Φρόυντ αναφέρει ότι θεραπεία υπεισέρχεται μόνο όταν προστίθεται κάποια παθολογία όπως η παράνοια, όπου ο επιστήμονας την θεωρεί ίδιο γνώρισμα των ομοφυλοφίλων, όταν αυτοί είναι ανίκανοι να αποδεχθούν τον ίδιο τους τον εαυτό (εγω-διστονικοί).
Δείτε όμως τι ορίζει και πως μεταβάλλεται το «ευαγγέλιο» των ψυχιάτρων. Ένα εγχειρίδιο που ονομάζεται DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) και που κυκλοφορεί ανά τακτά διαστήματα.
Στο DSM I, η ομοφυλοφιλία συμπεριλήφθηκε ως κοινωνικοπαθητική ενόχληση της προσωπικότητας.
Το 1968 το DSM II την κατατάσσει σαν «σεξουαλική παρέκκλιση» όπως η παιδοφιλία – νεκροφιλία ... ...
Το 1974 σβήνεται από το DSM η ομοφυλοφιλία που είναι εγω-συντονική (δηλ. όταν το άτομο αναγνωρίζει την ομοφυλοφιλία του) και προστίθεται η εγω-διστονική (όταν το άτομο δεν αναγνωρίζει την ομοφυλοφιλία του).
Από το DSM IV ( 1994) απαλείφεται και η εγω-διστονική ομοφυλοφιλία.
Το τελευταίο DSM και το ICD αποφαίνεται ότι «sexual orientation by itself is not to be regarded as disorder» εν΄ ολίγοις, (οι διάφοροι σεξουαλικοί προσανατολισμοί δεν θεωρούνται ως διαταραχή).
Το DSM ωστόσο δεν γνωμοδοτεί για ασθένειες – νόσους .... αλλά για διαταραχές. Και οι διαταραχές αυτές δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων διαγνωστικών αντικειμένων και επιστημονικών μετρήσεων, αλλά γίνονται αποδεκτές – τις περισσότερες φορές – απλά δια ψηφοφορίας. Στο εκάστοτε DSM, έχουν φθάσει, κάθε ανθρώπινη κίνηση να την «ψυχολογοποιούν». Πώς δείχνουν τέτοια ανεκτικότητα στο θέμα της ομοφυλοφιλίας..................;

Αυτή ήταν μια ιστορική αναδρομή στην προσπάθεια οι επιστήμονες να κατατάξουν την ομοφυλοφιλία.

Εμείς δεν είμαστε ούτε ρατσιστές, ούτε ομοφοβικοί, απλώς έχουμε δικαίωμα άποψης. Κι αν τόσες έρευνες, τόσοι και τόσοι επιστήμονες, τόσες σχολές ψυχολογίας, έχουν διαφορετικές απόψεις, πόσο μάλλον, πόσες διαφορετικές απόψεις θα πρέπει να προκύπτουν, δικαιωματικά, και από διαφορετικά άτομα, πολίτες αυτής της χώρας.
Αλλά προκύπτει και ένα ερώτημα. Γιατί άτομα με δυνατότητα (οικονομική.....) αλλαγής φύλου, γιατί δεν αρκούνται στα «διορθωτικά χειρουργεία», αλλά πρέπει να υποβάλλονται σε καθημερινή ορμονοθεραπεία;
Επειδή λοιπόν, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα και φυσικά, αδιάσειστα στοιχεία, γι΄ αυτό και κανείς δεν μπορεί να γνωμοδοτήσει και να αποφανθεί περί του θέματος.
Στην εποχή μου, όταν στις εξετάσεις της Παθολογίας, στην Ιατρική Σχολή, υποστήριζες ότι το έλκος του στομάχου δημιουργείται από βακτήριο ... το λιγότερο ... ήταν να μην δεις ούτε την πόρτα απ΄ όπου θα σε πετούσε ο καθηγητής.
Αργότερα όμως ανακαλύφθηκε ότι πράγματι υπεύθυνο για το έλκος ήταν το H.pylorii.
Θέλω λοιπόν να πω ότι το θέμα υφίσταται, αλλά με την προϋπόθεση ότι μπορεί, εν δυνάμει, να αλλάξει. Αυτό ισχύει τόσο για τις απόψεις των ομοφυλοφίλων όσο και των ετεροφύλων.
Για την ώρα λοιπόν, είναι μάταιο να αποφαινόμεθα μετά βεβαιότητος. Κι΄ όλοι πρέπει να συνυπάρχουμε ως άτομα, απλά και μόνο γιατί Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΑΝΕΧΕΤΑΙ.
Ποιος λοιπόν μπορεί να κρίνει, να κατακρίνει και πολύ περισσότερο να καταδικάσει ένα πρόσωπο όπως ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας – που δικαιωματικά εκφράζει μία άποψη αποκλειστικά προς το Ποίμνιό του - σε μια ελεύθερη κοινωνία, για ένα τόσο ρευστό αλλά υπαρκτό θέμα;

Ποιος είναι απόλυτα σίγουρος – όταν δεν είναι ακόμη και οι επαϊοντες (οι ειδικοί) – έτσι ώστε να καταδικάσει ελαφρά τη καρδία «αβασάνιστα» (σύμφωνα με την νομική ορολογία) έναν Μητροπολίτη; Γιατί, όσο κι΄ αν το ζήτημα υποστεί την νομική «βάσανο» επιστημονική λύση τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον δεν διαφαίνεται.

ΣΙΓΟΥΡΙΑ; ΚΑΜΙΑ
ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ; ΠΟΛΛΕΣ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ
ΤΗΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΟΥΣ ΛΑΟΥ
ΕΓΓΥΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΤΗΝ
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΑΤΥΧΟΥΣ ΜΗΝΥΣΗΣ
ΚΑΙ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ

+ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΝΑΧΗ
ΙΑΤΡΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΛΤΕΖΩΝ