Του Παναγιώτη Καρβελά

Η ιστορική ρύση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν ενέτασσε την Ελλάδα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει για περισσότερο από τριάντα χρόνια, η κεντρική στρατηγική επιλογή της χώρας. Η θέση της Ελλάδας προσδιορίστηκε πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά μέσα στη Δύση, δίπλα στις μεγάλες δυνάμεις, μακριά από τα κομμουνιστικά καθεστώτα του Ανατολικού μπλοκ. Θεμελιώθηκε έτσι η σημερινή πορεία της χώρας, που μεταπολεμικά ταλαιπωρήθηκε από τον εμφύλιο και τις τυχοδιωκτικές τριτοκοσμικές ιδέες.

 

Η επιλογή αυτή αποδεικνύεται στρατηγικά ορθή καθώς η Ελλάδα αναπτύχθηκε, εκσυγχρονίστηκε και θωρακίστηκε με αποτέλεσμα σήμερα, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές που περνά, να έχει αξιόπιστους συμμάχους, τη δική της φωνή και να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις εικοσιπέντε πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Την ίδια στιγμή, τα καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης κατέπεσαν, παρασύροντας μαζί τους, κομμουνισμό, κράτη και καθιστώντας δυστυχώς δυσμενές και αβέβαιο το μέλλον των λαών τους.

 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Ελλάδα επηρεάστηκε και ωφελήθηκε από τη Δύση. Ταυτόχρονα όμως και η Δύση επηρεάστηκε από τους Ελληνικούς πολιτισμούς. Μια σχέση αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης διαμορφώθηκε σε βάθος χρόνου. Οι σημερινοί Έλληνες μπορεί να λοιδορούνται και να κατηγορούνται από τους συμμάχους τους, δεν πρέπει να ξεχνούμε όμως πως κυριάρχησαν για περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια, διαμορφώνοντας ουσιαστικά, τον σημερινό Δυτικό πολιτισμό και αφήνοντας ανεξίτηλα τα σημάδια τους σε όλον τον πλανήτη.

 

«Ανήκωμεν εις την Δύσιν» είναι σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Το δίπολο Δύσης – Ανατολής έχει πάψει να υπάρχει και η παγκοσμιοποίηση είναι πια κυρίαρχη. Ευκαιριακοί συνασπισμοί και ανίερες συμμαχίες, δημιουργούν ένα ομιχλώδες και συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο. Σημερινοί φίλοι γίνονται αυριανοί εχθροί και το αντίθετο. Η οικονομία κυριαρχεί πλέον της πολιτικής με αποτέλεσμα τα σύνορα και οι συμμαχίες να χάνουν σταδιακά το νόημα και την αξία τους. Η επιβίωση σε ένα τέτοιο περιβάλλον απαιτεί νέες, ευέλικτες και σύγχρονες στρατηγικές, προσαρμοσμένες στο νέο παγκόσμιο χάρτη.

 

Η Ελλάδα οφείλει να επαναπροσδιορίσει και να διευρύνει τις κεντρικές στρατηγικές της επιλογές. Οι διαχρονικές αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, το άρωμα δημοκρατίας στις Αραβικές χώρες και το άνοιγμα των αγορών στην Ανατολική Ευρώπη δημιουργούν νέες ευκαιρίες διαμορφώνοντας μια νέα πραγματικότητα. Ο Ελληνισμός γεννήθηκε και κυριάρχησε στην Ανατολή, επιβλήθηκε και θαυμάστηκε στη Δύση. Αποτελεί μια διαχρονική αξία, που ξεφεύγει από τα στενά όρια του χρόνου και του χώρου.

 

Ο Ελληνισμός, μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς απελευθερώθηκε και διακόσια χρόνια αργότερα, έχει γίνει ο ισχυρότερος παράγοντας προόδου και σταθερότητας της περιοχής. Παρά την απώλεια σημαντικών κοιτίδων πολιτισμού στη Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια, επιδεικνύει αξιοσημείωτη αντοχή στο χρόνο. Ήρθε η ώρα γυρίσει σελίδα και να στρέψει το βλέμμα του εκεί απ’ όπου προήλθε. Ήρθε η ώρα να δείξει τη δύναμη, το πνεύμα και την αξία του!