5 2(ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΙΣ ΠΗΓΕΣ)

Γράφει ο συνεργάτης μας, Βασίλειος Κων/ντή Σχίζας,
Μέλος του Συνδέσμου Ιστορικών Συγγραφέων.
(Αρκάς , από το χωριό Σέρβου Γορτυνίας).

«Σε καμιά χώρα της κατεχόμενης Ευρώπης δεν υπήρξε ένας Παπα-Ανυπόμονος, ο Αρχιμανδρίτης Γερμανός Δημάκος, τ. Ηγούμενος της Ι. Μονής Αγάθωνος, που έδρασε αντιστασιακά την περίοδο 1941-44 και έφερε στο περιβάλλον του Άρη Βελουχιώτη και προς τα ένοπλα τμήματα του Αντιστασιακού Ε.Α.Μ. την αγάπη της Εκκλησίας».

† Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κυρός Χριστόδουλος

Εδώ, στο παρόν σημείωμα, δεν περιγράφεται η πλούσια αντιστασιακή δράση στα χρόνια της Κατοχής, τού μακαριστού Γερμανού Δημάκη, (του Πάτερ(α) Ανυπόμονου) , ούτε του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα). Ακροθιγώς αναφέρονται κάποια στοιχεία από τα πάμπολλα που υπάρχουν, προσέγγισης στην προσπάθεια να τεθεί προβληματισμός για το, αν ήταν ο αντάρτης Ανυπόμονος κομμουνιστής και κατά τεκμήριο (;) άθεος ή αν ο Άρης Βελουχιώτης ήταν χριστιανός ή τέλος πάντων αν είχε στοιχεία θρησκευτικότητας.

Περισσότερα...


moreasα. Κατά τη Φραγκοκρατία (12105-1432) η Πελοπόννησος διαιρέθηκε σε 12 Βαρωνίες (= τα εδάφη του βαρώνου. Λατ. Baro = ελεύθερος άνθρωπος), εκ των οποίων οι εξής 5 ανήκαν στην Αρκαδία: Καλαβρύτων με 12 ιπποτικά φέουδα, Νικλίου με 6, Βελιγοστής με 4, Άκοβας με 24 και Καρύταινας με 22 ιπποτικά φέουδα. Τις δύο τελευταίες Βαρωνίες περιελάμβανε η Γορτυνία.
β. Κατά την Α΄ Τουρκοκρατία (1460-1685) η Πελοπόννησος αποτέλεσε ένα διαμέρισμα (Θέμα – Πασαλίκι), από τα 4 στα οποία διαιρέθηκε η Ελλάδα. Διαιρέθηκε επίσης η Πελοπόννησος και σε 24 Βιλαέτια.
Η Αρκαδία διαιρέθηκε σε 4 Βιλαέτια: Του Λεονταρίου, της Καρύταινας, της Τριπολιτσάς και του Αγίου Πέτρου, το δε Βιλαέτι της Καρύταινας διαιρέθηκε σε 4 τμήματα: Της Άκοβας και Πέρα Μεριάς, της Λιοδώρας, των Βουκών και του Κάμπου.
Στο α΄ τμήμα της Άκοβας και Πέρα Μεριάς, όπως είναι φυσικό, ανήκε το Βελημάχι. Να σημειωθεί, με την ευκαιρία αυτή, ότι η περιοχή Β.Δ. του ποταμού Λάδωνα ονομάστηκε στην Τουρκοκρατία «Πέρα Μεριά».
γ. Κατά την Ενετοκρατία (1685-1715) η Πελοπόννησος διαιρέθηκε σε 4 Νομούς-Επαρχίες: Της Ρωμανίας, της Αχαΐας, της Μεσσηνίας και της Λακωνίας. Κάθε Επαρχία είχε διαιρεθεί σε περιοχές (territorri), όσες ήταν και τα Βιλαέτια των Τούρκων, δηλαδή 24. Οι Βενετοί δηλαδή άλλαξαν μόνο την ονομασία των Βιλαετιών σε περιοχές (territorri).
Στην περίοδο αυτή το χωριό μας ανήκε στην Επαρχία Μεσσηνίας και ειδικότερα στην περιοχή της Καρύταινας.
δ. Κατά τη Β΄ Τουρκοκρατία (1715-1821) η Πελοπόννησος διαιρέθηκε σε 23 και αργότερα σε 25 Επαρχίες (Βιλαέτια), από τις οποίες 5 στην Αρκαδία: 1) της Καρύταινας, 2) του Λεονταρίου, 3) της Τριπολιτσάς, 4) του Αγίου Πέτρου και 5) του Πραστού, το δε Βιλαέτι της Καρύταινας περιελάμβανε 4 Τμήματα που ανέφερα προηγουμένως (Α΄ Τουρκοκρατία).
Το παραπάνω διοικητικό σύστημα, με κάποιες μικρές στη συνέχεια μεταβολές, διατηρήθηκε μέχρι το 1828 επί Κυβερνήσεως Καποδίστρια.
Εννοείται ότι το χωριό μας υπαγόταν στην Επαρχία της Καρύταινας και ειδικότερα στο τμήμα της Άκοβας και Πέρα Μεριάς.
ε. Επί Κυβερνήσεως Ι. Καποδίστρια (1828-1831) και εξής μέχρι το 1833. Το 1828, επί Κυβερνήσεως Ιωάννη Καποδίστρια, η Πελοπόννησος διαιρέθηκε σε 7 τμήματα (Νομούς) και κάθε Νομός υποδιαιρέθηκε σε Επαρχίες.
Η Αρκαδία περιελάμβανε τις υποδιαιρέσεις (Επαρχίες): Της Τριπολιτσάς, του Αγίου Πέτρου και Πραστού, της Καρύταινας και του Φαναρίου (σήμερα ονομάζεται Ολυμπία). Το Βελημάχι τότε, όπως ήταν φυσικό, ανήκε στην Επαρχία της Καρύταινας.
Το Καποδιστριακό Σύστημα διατηρήθηκε μέχρι το 1833, έτος κατά το οποίο το Ελληνικό Κράτος διαιρέθηκε σε 10 Νομούς και 49 Επαρχίες.
Ο Νομός Αρκαδίας το 1833 και μετέπειτα περιελάμβανε τις εξής τέσσερις Επαρχίες: 1) Μεγαλοπόλεως, με πρωτεύουσα το Λεοντάριο, 2) Μαντινείας, με πρωτεύουσα την Τριπολιτσά-Τρίπολη, 3) Κυνουρίας, με πρωτεύουσα κατ’ αρχάς τον Πραστό και μετέπειτα το Άργος, 4) Γορτύνης, με πρωτεύουσα την Καρύταινα και στη συνέχεια τη Δημητσάνα (8/11/1833).
Το 1834 αναφέρεται η Επαρχία Γορτύνης ως Γόρτυνος, όνομα το οποίο φέρει μέχρι σήμερον η Ιερά Μητρόπολη «Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως».
Το όνομα Γορτυνία το έλαβε η Επαρχία το 1838 το πρώτον, και κατά το 1845 ελέγετο και πάλι Γόρτυνος. Τέλος, το αυτό όνομα Γορτυνία εδόθη στην Επαρχία το 1899 και το 1909.

 

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΑΡΚΑΔΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ


δικι κολοκοτρονη7/9/1833 σύλληψις υπό του Μοιράρχου Κλεώπα και 40 χωροφυλάκων νύκτα. Η κατοικία του ήτο ολίγον έξω του Ναυπλίου, τον εφυλάκισαν εις το Ιτς Καλέ.
Αιτιολογία
Διατί: α) ότι εκίνησαν την ληστείαν, β) ότι προετοίμαζαν εμφύλιον πόλεμον, γ) έγραψαν αναφοράν εις τον αυτοκράτορα της Ρωσίας να ενεργήσει την παύσιν της αντιβασιλείας, δ) ότι έγραψαν και ετέραν αναφοράν εις τον Βασιλέα της Βαυαρίας να ανακαλέσει Μάουερ και Άβελ και να κηρύξει δικτάτορα τον Άρμανσπεργ.
Κυβέρνησις: Αλ. Μαυροκορδάτος.
Πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Ι. Κωλέτης, υπουργός Εσωτερικών Κ. Σχινάς, Δικαιοσύνης και Παιδείας Ν. Θεοχάρης, Οικονομικών Λεσουίρ, Γερμανός Στρατιωτικός.

Περισσότερα...

 

2 3Γράφει ο συνεργάτης μας
Βασίλης Σχίζας του Κων/ντή
Κάποιες μικρές πτυχές της ιστορίας επειδή θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας, πολλές φορές παραλείπονται από τους ιστοριογράφους γιατί υπερκαλύπτονται από σημαντικότερα γεγονότα. Δεν παύουν όμως αυτά τα «μικρά» συμβάντα αφού είναι πραγματικά γεγονότα, να είναι σημαδιακά στην ιστορία κάθε τόπου. Φρονούμε λοιπόν ότι αυτές οι «μικρές» ιστορίες δεν πρέπει να αφήνονται στην λησμονιά αλλά να αναδεικνύονται και να καταγράφονται ώστε να τις γνωρίζουν οι επερχόμενοι. Ένα τέτοιο μικρό συμβάν αναφέρεται στου Σέρβου Γορτυνίας, στα χρόνια της κατοχής.
Οι γερμανοί κατακτητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ξεκουμπίστηκαν από την πατρίδα μας και ανάσανε ο τόπος τον Οκτώβριο του 1944.

Περισσότερα...


tektones2Είναι γνωστό πως ουκ ολίγοι επώνυμοι Αρκάδες είχαν και συνεχίζουν να έχουν στενούς δεσμούς με την Μασονία. Όπως είναι γνωστό ότι πολλοί απ’ αυτούς συνεχίζουν να είναι ενταγμένοι σε τεκτονικές στοές. Στην Τρίπολη υπήρχε Τεκτονική Στοά με την επωνυμία «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», η οποία λειτουργούσε επί σειρά ετών και μάλιστα είχε κατορθώσει να βρίσκεται μεταξύ των πρώτων στην Πελοπόννησο, παρουσιάζοντας ιδιαίτερη δραστηριότητα. Όλα αυτά όμως κατά το παρελθόν, αφού από τις αρχές της δεκαετίας του ’60, τα ίχνη της χάθηκαν. Σύμφωνα με πληροφορίες, τις δραστηριότητες της κλειστής πλέον στοάς της Τρίπολης ανέλαβε να διεκπεραιώνει στο μέτρο του δυνατού η Στοά της Καλαμάτας με την επωνυμία «Αριστομένης». ........Βλέπε αποκαλυπτική φωτογραφία

Περισσότερα...