Για την «Αδελφότητα» της Τριπόλεως οι γνώσεις μας είναι λίγες. «Κατά τον Ιανουάριον του 1824» γράφει ο Φωτάκος, «εφανερώθη εντός της Τριπολιτσάς εταιρεία τις ονομαζομένη «Αδελφότης». Αυτή είχε προηγουμένως διοργανωθή από τον Γεώργιον Βάρβογλην, Γεώργιον Γαλανόπουλον και πολλούς άλλους εκ της πόλεως. Η εταιρεία αυτή εις μεν το φανερόν διέδιδεν ότι ο σκοπός της ήτο η κοινή μεταξύ των εταίρων υπεράσπισις, και δια τούτο πολλούς των πολιτών εκατήχησε, κρυφίως όμως κύριον και αληθινόν σκοπόν είχε την κατάλυσιν του Εκτελεστικού και την καταδίωξιν του Κολοκοτρώνη. Αιτία δε της συστάσεως της εταιρείας ταύτης ήτο η εξής: η Τριπολιτσά είναι το κέντρον της Πελοποννήσου, και καθ’ όλον τον αγώνα τα διάφορα στρατεύματα διήρχονιο δια της πόλεως, και έμεναν εις αυτήν, τα δε στρατεύματα του Κολοκοτρώνη διέτριβον εκεί περισσότερον χρόνον, διότι ο αρχηγός των είχε την κατοικίαν του εις την Τριτολιτσάν»*. Ο Φωτάκος την προθυμίαν των Τριπολιτσιωτών να μυηθούν σε μια αντικολοκοτρωνική, αντικυβερνητική μυστική εταιρεία την αποδίδει στην δυσαρέσκεια τους κατά των στρατιωτών του Γέρου του Μοριά, που έτρωγαν, έπιναν και έμεναν στα σπίτια τους, χωρίς να πληρώνουν. Μίσος πάλι έτρεφαν σ’ αυτόν από τον καιρό της αλώσεως της Τριπολιτσάς, γιατί δεν εμπόδισε τα στρατεύματα του Δ. Υψηλάντη, σαν γύρισαν από την Κόρινθο, να λαφυραγωγήσουν τους κατοίκους από τα λάφυρα εκείνα, που είχαν πάρει από τα τουρκικά σπίτια της πόλεως. Ακόμη κι ο φόνος σημαντικού καπετάνιου του τόπου, του Βλαντούση, από τον Κωσταντή Φουντά, υπασπιστή του Πάνου Κολοκοτρώνη, εδυνάμωσε την δυσαρέσκεια. Υπεύθυνο για όλα αυτά εθεώρησαν τον Θ. Κολοκοτρώνη.

«Οι αποτελούντες την Εταιρείαν ταύτην», συνεχίζει ο Φωτάκος, «ενώθησαν φυσικώ τω λόγω, με την διοίκησιν του Κουντουργιώτη, ήτις ακόμη ευρίσκετο εις το Κρανίδι, και ή οποία τους έδωκε διπλώματα και υπόσχεσιν, ότι θα τους πληρώση μισθούς άμα έλθη το περιμενόμενον δάνειον».

Η «Αδελφότης» λοιπόν ήταν «Εταιρεία» που εστρέφετο εναντίον της Κυβερνήσεως (Εκτελεστικού) που μετέφερε την έδραν της μετά την ρήξι, στην Τρίπολι. Το βεβαιώνει ο Σπ. Τρικούπης. «Εσυστήθη» γράφει, «εν τη πόλει ταύτη μυστική Εταιρία εις αμοιβαίαν δήθεν υπεράσπισιν από των στρατιωτικών κακώσεων, αλλά κυρίως κατά της εν αυτή εδρευούσης Κυβερνήσεως, ωνομάζετο δε Αδελφότης. Τετρακόσιοι ήσαν οι συγκροτούντες αυτήν αρχομένου του Φεβρουαρίου, ότε ο αρχηγός αυτών Μποταΐτης απεφάσισε να τους κινήση υπό το ακόλουθον σύνθημα. Δύο πιστοί του, περιφερόμενοι τα εργαστήρια και βαστώντες κάνιστρον εν ω ήτον η εικών του αγίου Δημητρίου, έλεγαν «βοήθεια σου ο άγιος Δημήτριος». Ο λόγος ούτος εδήλου παρά τοις εταίροις, «κλείσε το εργαστήριόν σου και οπλίσου». Τοιουτοτρόπως οι εταίροι ειδοποιηθέντες ωπλίσθησαν και έτρεξαν να καταλάβωσι το μεγάλον κανονοστάσιον και τας παρακειμένας οικίας, καθ’ οδόν απήντησαν την φρουράν, την προσέβαλαν, την διεσκόρπισαν, εκυρίευσαν το κανονοστάσιον και διενυκτέρευσαν ήσυχοι εν ταις παρακειμέναις οικίαις, μη φροντίζοντες να καταλάβωσι και τας πύλας της πόλεως.

Εν ω δε ούτοι ερραθύμουν, οι άλλοι έφεραν, μόλις έφεξεν, εις την πόλιν πλήθος χωρικών Τριπολιτσιωτών και Καρυτινών. Τούτους ιδόντες οι υπό τον Μποταΐτην, ων οι πλείστοι ήσαν τεχνίται και απειροπόλεμοι, εφοβήθησαν, 150 δια μιας εδραπέτευσαν, οι δε λοιποί ρίψαντες τα όπλα επανήλθον ανενόχλητοι εις τας συνήθεις εργασίας των»*.

Η Εταιρεία «Αδελφότης» είχε κλάδους και σ’ ολόκληρη την επαρχία. «Σκοποί των τοιούτων συνομωτών ήτο να φέρουν την μεταβολήν των πραγμάτων εις αυτήν την καθέδραν της Διοικήσεως», δέχεται ο Φωτάκος. Πράγμα, που το επέτυχε.