37737558 2035154586503947 2311170327733862400 nΑύριο κλείνει  τις εργασίες του το 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αποδήμων Αρκάδων, που έλαβε χώρα στην Τρίπολη το διάστημα 22 έως 28 Ιουλίου 2018, υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού ,του Υπουργείου Εξωτερικών, με τη συμμετοχή των Παναρκαδικών Ομοσπονδιών Ελλάδας, Αυστραλίας, Αμερικής και Καναδά, οι οποίες συναπαρτίζουν το Παγκόσμιο Παναρκαδικό Συμβούλιο. Πράγματι η οργάνωση του συνεδρίου ήταν άριστη από κάθε πλευρά και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδος, η οποία είχε και την προεδρεία του Συνεδρίου και την ευθύνη της διοργάνωσης. Τέθηκαν και συζητήθηκαν θέματα που αφορούσαν την ομογένεια ,τη μετανάστευση ,την ισχυροποίηση των δεσμών της ομογένειας με την πατρώα γη ,την οικονομία ,το περιβάλλον ,το Παναρκαδικό Νοσοκομείο ,έργα υποδομών και ανάπτυξης και πολλά άλλα από εκλεκτούς και αξιόλογους ομιλητές .Αρνητικό στοιχείο όμως ,στην όλη διοργάνωση

η μικρή συμμετοχή πολιτών και η απουσία νέων ανθρώπων .Μάλιστα εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι κατά την έναρξη του συνεδρίου εκτός από τα μέλη του Δ.Σ της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας ,τους εκπροσώπους των Παναρκαδικών Ομοσπονδιών Αυστραλίας ,Καναδά και Αμερικής ,πρόσωπα της τοπικής Αυτοδιοίκησης ,Βουλευτές ,Υπουργούς ,παρευρέθηκαν και παρακολούθησαν την έναρξη ελάχιστοι πολίτες. Αξιοσημείωτο επίσης αναφοράς είναι το γεγονός ότι οι ομιλητές κατά τη διάρκεια των εργασιών απευθύνονταν σε κοινό είκοσι και τριάντα ανθρώπων. Πού ήταν οι Αρκάδες ντόπιοι και μη ,πού ήταν η ομογένεια ,πού ήταν οι νέοι ,οι συνεχιστές των δεσμών της ομογένειας με την πατρίδα; Δυστυχώς απ’ ό,τι φαίνεται η τρίτη ,τέταρτη και πέμπτη γενιά μεταναστών δεν έχει το ίδιο ενδιαφέρον πια για την πατρίδα. Ελάχιστοι είναι αυτοί που ασχολούνται πλέον με τους συλλόγους. Λείπει ο νόστος , λείπουν τα βιώματα ,λείπει η επαφή με τον τόπο που γεννήθηκαν οι προγονοί τους ,πρώτοι μετανάστες . Για ποιο «Παγκόσμιο» συνέδριο μιλάμε λοιπόν; Μήπως οι φορείς πρέπει να σκεφτούν και να αναθεωρήσουν πολλά πράγματα για τον τρόπο που γίνεται και τη χρησιμότητά του ; Είναι ανταποδοτικό; Αξίζει τόσος κόπος και τόσα χρήματα που δαπανώνται για τη διοργάνωσή του; .Δεν γκρινιάζω ,δεν μεμψιμοιρώ. Βλέπω μπροστά μου ίσως την πραγματικότητα. Εδώ μου έρχονται στο μυαλό τα λόγια του σοφού λαού που λέει «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής»
Δημήτρης Γιαννακούρας
Αναδημοσίευση από εφημερίδα ΑΡΚΑΔΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Αφήστε τα σχόλια σας

Δημοσίευσε ένα σχόλιο σαν επισκέπτης

0
  • Δεν βρέθηκαν σχόλια