Φύση τουρισμός

«μα γιατί να μην είμαστε όλοι αδέλφια μεταξύ μας» Ντοστογιέφσκι

Όταν ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ κ. Σκουρλέτης ρωτήθηκε (3-5-2013, «ΕφΣυν») για την αρνητική στάση του ΑΚΕΛ (κυπριακό κόμμα «ομογάλακτο» με το ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ) έναντι του ευρώ (δηλαδή έξοδο από το ευρώ), απάντησε: «..Όσον αφορά το ΑΚΕΛ, έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση γύρω από το ζήτημα της ευρωζώνης έστω και καθυστερημένα, και την παρακολουθούμε με απόλυτο σεβασμό και ενδιαφέρον.. η βασική στρατηγική μας άποψη είναι η αναζήτηση λύσης εντός της ευρωζώνης χωρίς μνημόνια και τρόικα, η οποία βασίζεται σε μια ολόκληρη ανάλυση γύρω από τα χαρακτηριστικά της σημερινή συστημικής κρίσης και βρίσκεται στον αντίποδα των λογικών της εθνικής αναδίπλωσης..»

Σχόλιο: κατά τον κ. Σκουρλέτη τώρα «παρακολουθούμε», κατ’ επέκταση παύουμε να διεκδικούμε μια Ευρώπη στην οποία θα υπάρχει ΜΙΑ Αριστερά. Οπότε στο διεθνή και ευρωπαϊκό αγώνα που κάνει η ριζοσπαστική αριστερά της Ελλάδας, με τον Πρόεδρο της να κάνει συνεχή ταξίδια σε ευρωπαϊκές και μη χώρες με σκοπό τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου της Αριστεράς- και καλά κάνει αν αυτός είναι ο σκοπός- η περίπτωση ΑΚΕΛ αντιμετωπίζεται με «σεβαστή παρακολούθηση». Το ΑΚΕΛ για τον εκπρόσωπο τύπου καλά κάνει και έχει μια άλλη άποψη («εκτός ευρώ»), άσχετα αν η γραμμή ΣΥΡΙΖΑ κατά τα λεγόμενα του εκπροσώπου της είναι «εντός ευρώ», κάτι που ενισχύεται από τη συνέχεια της ίδιας απάντησης: «..Η Κύπρος και η Ελλάδα δεν παύουν να είναι διαφορετικές περιπτώσεις και να έχουν διαφορετικό ειδικό βάρος εντός της ευρωζώνης..»

Σχόλιο: οπότε τώρα απομονώνεται η ανάγκη για αρχή της ισοτιμίας στη ρητορική και την επιχειρηματολογία. Άλλο η Ελλάδα, άλλο η Κύπρος ..άλλο η Γερμανία (θα έρθει να πει η Μέρκελ)..

..και κλείνει η απάντηση με το: «..Ο αγώνας για την ευρωπαϊκή επαναθεμελίωση με όπλο την πάλη των ευρωπαϊκών λαών είναι πολιτικά πιο επίκαιρος στις σημερινές συνθήκες των μεγάλων κοινωνικών ταξικών συγκρούσεων και συνώνυμος μιας αριστερής στρατηγικής..»

Σχόλιο: κλείνει ο κ. Σκουρλέτης με μια ευχή, την ευχή της ενιαίας στρατηγικής και της ευρωπαϊκής επαναθεμελίωσης, αυτοαναιρούμενος από τα 2/3 της ίδιας απάντησης (..άλλο Κύπρος, άλλο Ελλάδα, «παρακολουθούμε» την άλλη άποψη της ίδιας αριστεράς της μίας υποτίθεται Ευρώπης, των ανισοτήτων και των ταξικών συγκρούσεων). "Όλα ωραία όλα καλά λοιπόν"..

Κατακλείδα: αυτός ο σχολιασμός γίνεται από κάποιον που θεωρεί απαραίτητη τη δημιουργία μιας μεγάλης ενιαίας Αριστεράς. Μιας Αριστεράς «μέτωπο» έναντι της συσσώρευσης του κέρδους, των ανισοτήτων, της έκπτωσης των δημοκρατικών θεσμών, της οικολογικής καταστροφής κοκ.. Όμως δε χρειάζονται οι ευχές, ούτε οι αντιφάσεις. Αντίθετα χρειάζονται πολιτικές της σύγκλισης των εγχώριων και ευρωπαϊκών δυνάμεων προς μια συνισταμένη. Χρειάζεται η κατανόηση, η «καταδίκη» μισαλλόδοξων δηλώσεων και πολιτικών πρακτικών, παύση της περιφρόνησης και η συνεχής προσπάθεια για εύρεση του καλύτερου δυνατού «δρόμου». Άλλωστε αυτό το τελευταίο σε μια άλλη ερώτηση στην ίδια συνέντευξη ο εν λόγω με σχετική αυτογνωσία το έθεσε με το: «.. πρέπει να γίνουμε πιο πειστικοί σε όλα τα επίπεδα..» leftprint

Αφήστε τα σχόλια σας

Δημοσίευσε ένα σχόλιο σαν επισκέπτης

0
  • Δεν βρέθηκαν σχόλια
Κατηγορία: