Τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη
Εἶναι γεγονός ὅτι πολλοί ἄνθρωποι ρωτοῦν γιά τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ διαβόλου καί ἐνῶ γιά τήν Ἐκκλησία αὐτό εἶναι δεδομένο ἀκόμα καί μερικοί μοντέρνοι θεολόγοι, λένε ὅτι οἱ δαίμονες εἶναι «σκοτεινές ἰδεοληψίες ἀνθρώπων ἀπαιδεύτων ἤ καθαρές ἀνοησίες».[1] Αὐτό πού ὑποστηρίζουν προσφέρει φυσικά μεγάλη χαρά στόν διάβολο διότι ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ὅταν δέν παραδέχεσαι τόν διάβολο, δέν μπορεῖς νά προφυλαχθεῖς ἀπό τίς μεθοδεῖες καί τά τεχνάσματά του» (Ἐφεσ. 6, 11).