Οι τουρίστες που δεν έρχονται… Κάθε χρόνο και χειρότερα

Στα ορεινά χωριά της Αρκαδίας, όλοι ζουν για… το Σαββατοκύριακο καθώς η πηγή των εσόδων τους είναι όσα θα αφήσουν στο ταμείο τους οι Αθηναίοι εκδρομείς. Ο τουρισμός και τα παραδοσιακά προϊόντα είναι οι βασικοί άξονες γύρω από τους οποίους δραστηριοποιούνται. Δεκάδες νέοι άνθρωποι αποφάσισαν, παρά τις δυσκολίες, να δημιουργήσουν τις οικογένειες τους στον τόπο καταγωγής τους καθώς η ανεργία δεν τους άφηνε περιθώρια εξέλιξης και επιβίωσης στις μεγάλες πόλεις. Αν και ο αριθμός των εκδρομέων λιγοστεύει, δεν περνάει πια από το μυαλό τους το ενδεχόμενο επιστροφής στον προηγούμενο τρόπο ζωής τους.

Ο δήμος στα 1.080 μέτρα υψόμετρο που χαρακτηρίζεται πεδινός

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του δήμου Γόρτυνος, στον οποίο ανήκουν τα περισσότερα ορεινά χωριά στο Μαίναλο, είναι ότι σύμφωνα με τον «Καλλικρατικό» σχεδιασμό χαρακτηρίστηκε ως πεδινή περιοχή «ένας κάμπος σε υψόμετρο 1.000 μέτρων», όπως λένε οι κάτοικοι. Κατά συνέπεια, τα κονδύλια που αντλούνται για την περιοχή από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των χωριών που μένουν αποκλεισμένα από το χιόνι ακόμη και για εβδομάδες.

Σε αυτό το οδοιπορικό θα δούμε επίσης :

•Τον Λούσιο ποταμό και τις παράνομες χωματερές

Ο ποταμός είναι πόλος έλξης για τους λάτρεις της φύσης και του εναλλακτικού τουρισμού. Ωστόσο, η κακή νοοτροπία ορισμένων έχει μετατρέψει αρκετά σημεία του σε χωματερές.

•Τον «ερημίτη» ξυλογλύπτη

Ένας πρώην υπάλληλος λογιστικού γραφείου στην Αθήνα, με πτυχίο οικονομικών σπουδών, τα άφησε όλα πίσω του και μένει πλέον μόνιμα έξω από ένα μικρό χωριό, την Ελάτη. Κάθε μέρα, συλλέγει κλαδιά που φαίνονται άχρηστα με την πρώτη ματιά και τα μετατρέπει σε έργα τέχνης. Για να συμπληρώσει το εισόδημα του εργάζεται ως μαραγκός.

•Το καφενείο χωρίς καφετζή

Ένα κοινοτικό καφενείο που έχει ανοιχτές τις πόρτες του σε όλο τον κόσμο. Οι πελάτες του φτιάχνουν μόνοι τους τον καφέ τους και αφήνουν τον οβολό τους καθώς δεν υπάρχει κανένας για να τους εξυπηρετήσει. Επίσης, στο χωριό Λάστα, μένουν δύο οικογένειες ηλικιωμένων χωρίς τηλέφωνο που τον χειμώνα αδυνατούν να επικοινωνήσουν ακόμη και μεταξύ τους. Μοναδικός τους σύνδεσμος ο κινητός φούρνος της Αγγελικής που τους τροφοδοτεί με ψωμί μια φορά την εβδομάδα.

•Το οινοπαντοπωλείο του Bob Marley στο Ελληνικό και τον «Αντίκα» της Δημητσάνας.

•Τη γκρινιάρα της Στρεμνίτσας Το σημείο που γυρίστηκε η σκηνή με τους καλόγερους στην ταινία του 1981 «Μάθε παιδί μου γράμματα» και τη δημόσια σχολή αργυροχρυσοχοΐας.

•Αλλά και δεκάδες ιστορίες νέων ανθρώπων που δείχνουν τον «άλλο δρόμο».

Ως "εκτροπή του οικογενειακού θεσμού" χαρακτήρισε την καθιέρωση του συμφώνου συμβίωσης ανάμεσα στα ζευγάρια στην Ελλάδα.

Τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου σε ανακοίνωση που εξέδωσαν σήμερα εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας καθώς "καθημερινά το ανθρώπινο πρόσωπο περιφρονείται και ο ιερός του χαρακτήρας υποτιμάται, ενώ απαξιώνεται κάθε ευγενής προοπτική του. Ομως, ο,τι αποϊεροποιείται, ευτελίζεται. Και ο,τι ευτελίζεται, πωλείται πιο εύκολα στην αγορά".   Η οικογένεια για την Ιερά Σύνοδο "δεν θεωρείται πια "μικρή Εκκλησία", αλλά μετατρέπεται σε απλό σύμφωνο συμβίωσης. Με αυτό τον τρόπο, όμως, επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά η αποτυχία των ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτή η ανθρώπινη σχέση προϋποθέτει την αγάπη. Χωρίς την αγάπη, με όσα επιχρίσματα και αν καλλωπιστεί η σχέση, δεν έχεις τίποτα".

Ολόκληρη η ανακοίνωση: "Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος καταθέτει την κοινή Της αγωνία για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, καθώς καθημερινά το ανθρώπινο πρόσωπο περιφρονείται και ο ιερός του χαρακτήρας υποτιμάται, ενώ απαξιώνεται κάθε ευγενής προοπτική του. Όμως, ο,τι αποϊεροποιείται, ευτελίζεται. Και ο,τι ευτελίζεται, πωλείται πιο εύκολα στην αγορά.   Έτσι συμβαίνει και σήμερα και με τις εκτροπές του οικογενειακού θεσμού που μεταμφιέσθηκαν σε εναλλακτικές μορφές οικογένειας, όπως το κυοφορούμενο σύμφωνο συμβίωσης. Η οικογένεια δεν θεωρείται πια «μικρή Εκκλησία», αλλά μετατρέπεται σε απλό σύμφωνο συμβίωσης. Με αυτό τον τρόπο, όμως, επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά η αποτυχία των ανθρωπίνων σχέσεων. Αυτή η ανθρώπινη σχέση προϋποθέτει την αγάπη. Χωρίς την αγάπη, με όσα επιχρίσματα και αν καλλωπισθεί η σχέση, δεν έχεις τίποτα.   Η Εκκλησία μας καλείται να διαμορφώσει τη μαρτυρία της, καθώς και την ποιμαντική αντιμετώπιση όλων των νέων εναλλακτικών σχημάτων του ιδιωτικού βίου της εποχής μας, που αντιστρατεύονται την παραδοσιακή οικογένεια ενώ περιφρονούν τη διδασκαλία Της, η οποία σκοπό έχει την ενδυνάμωση των μελών της στη έμπονη πορεία τους προς τη Βασιλεία του Θεού, λαμβάνοντας σοβαρά υπ ὄψιν Της όλα τα φαινόμενα που αλλοιώνουν τον οικογενειακό βίο".

«Ένα παιχνίδι για τα παιδιά» είναι η πρωτοβουλία της Σούπερ Λίγκας, σε συνεργασία με τις 18 ΠΑΕ-μέλη της, για τη διανομή παιχνιδιών σε όλα τα γήπεδα των πόλεων της Ελλάδας που συνθέτουν τον ποδοσφαιρικό χάρτη της ανώτατης επαγγελματικής κατηγορίας.

Κατά τη 17η (21-23/12) και 18η (4-6/1) αγωνιστική ημέρα του πρωταθλήματος θα δοθούν παιχνίδια σε όλους τους μικρούς φιλάθλους που θα βρεθούν στα γήπεδα, είτε στις οικογενειακές κερκίδες είτε σε θύρες που θα ανακοινωθούν από τις ομάδες.

Στόχος της ενέργειας αυτής δεν είναι μόνο να δοθούν τα παιχνίδια στα παιδιά, αλλά παράλληλα να μεταδοθεί και ένα μήνυμα χαράς και αλληλεγγύης στις δύσκολες συνθήκες που βιώνει η κοινωνία μας.

“Οι αστοί μπορεί να υποφέρουν μέσα τους, όπως τα ζώα στο κλουβί” ........................................

Έρευνα του Πανεπιστημίου του Έξετερ που δημοσιεύει η εφημερίδα Independent, συμπεραίνει ότι όσο κι αν έχουμε περάσει εκατοντάδες χρόνια μέσα στις πόλεις, ο εγκέφαλος μας ακόμη παραμένει σε σύγχυση από το αστικό τοπίο και ηρεμεί, μόλις αντικρίσουμε την εξοχή.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαγνητική απεικόνιση του εγκεφάλου και κατέγραψαν τη δραστηριότητα των νευρώνων στους εγκεφάλους εκατοντάδων εθελοντών στους οποίους έδειχναν είτε ειδυλλιακά τοπία στην εξοχή είτε εικόνες από τη ζωή στην πόλη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, με την εξοχή ενεργοποιείται αυθόρμητα και πολύ γρήγορα η περιοχή που σχετίζεται με τη γαλήνη και την ηρεμία. Με τα αστικά τοπία ενεργοποιείται και μάλιστα αρκετά αργά, η περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη διαδικασία επεξεργασίας των ανθρώπινων ερεθισμάτων, προσπαθώντας να κατανοήσει τί ακριβώς βλέπει. Αυτή η προσπάθεια κατανόησης των αστικών εικόνων συμβαίνει και σε άτομα που έχουν ζήσει όλη τους τη ζωή σε μια μεγαλούπολη.

Ο καθηγητής Μάικλ Ντεπλέτζ, που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα, λέει ότι βάσει των αποτελεσμάτων, οι άνθρωποι μπορεί βαθιά μέσα τους να υποφέρουν ζώντας στην πόλη και να αισθάνονται όπως τα ζώα που είναι αιχμάλωτα σε κλουβιά. Υπενθυμίζει ότι η μαζική μετακίνηση από την ύπαιθρο στις πόλεις συνοδεύεται από απίστευτη αύξηση της κατάθλιψης και ότι «έχουμε παραμελήσει τη σχέση που τα ανθρώπινα όντα έχουν με το (φυσικό) περιβάλλον τους και το πόσο ισχυρά συνδεδεμένοι είμαστε με τη φύση».