Όταν έφτασε στην Ελλάδα ο πρώτος έλληνας βασιλιάς Όθωνας, στο Ναύπλιο όπου εγκατεστάθη, κατέφθασαν αμέσως διάφοροι ενδιαφερόμενοι παρακαλώντας τον να τους τοποθετήσει σε επίκαιρες θέσεις, ή να τους δώσει διάφορα τιμητικά αξιώματα. Όμως, η απουσία του Κολοκοτρώνη έγινε ιδιαίτερα αισθητή στο Βασιλιά και παρακάλεσε να ειδοποιηθεί και να παρουσιασθεί εμπρός του για να του αναθέσει ό,τι αξίωμα και να του ζητήσει σε ανταμοιβή της μεγάλης πατριωτικής συμβολής του εις τον απελευθερωτικό αγώνα. Ο Κολοκοτρώνης, όπως λέει η παράδοση, πράγματι παρουσιάστηκε στον Όθωνα, ο οποίος του λέει: «Ζήτησέ μου Θεόδωρε, ό,τι αξίωμα επιθυμείς και θα το έχεις αμέσως. Εδώ όλοι μου ζητάνε». Τότε ο Κολοκοτρώνης κούνησε μελαγχολικά το κεφάλι του και απάντησε «Αμ τότε Μεγαλειότατε, αν όλοι αυτοί κι εγώ αντάμα σου ζητάμε τόσα και τόσα αξιώματα, οι γάιδαροι της Ζαράκοβας (Μαίναλο) πώς πρέπει να ανταμειφθούν;». Ο Όθωνας ρώτησε έκπληκτος: «Για ποιους γαιδάρους μιλάς Θεόδωρε;» «Για τα γαϊδούρια της Ζαράκοβας, Μεγαλειότατε, που μας κουβάλαγαν τρόφιμα και πολεμοφόδια για να τρώμε, να πολεμάμε και να κατατροπώνουμε τον εχθρό. Όχι» απαντά ο Κολοκοτρώνης, δεν θέλω τίποτα. Μεγαλειότατε ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις, όμως δε ξόδεψα ούτε ένα γρόσι για να σπουδάσω, και περισσότερο να πολεμήσω. Απλώς το χρέος μου προς την πατρίδα μου έκανα». Τα γαϊδούρια τους Ζαράκοβας σήμερα δεν είναι άλλα από τον ίδιο τον έλληνα οικογενειάρχη, τον έλληνα πολίτη, τον έλληνα φορολογούμενο, όπου χρόνια τώρα κουβαλά στην πλάτη του την Ελλάδα σφίγγοντας κάθε τόσο το ζωνάρι για ένα καλύτερο αύριο. Τον Έλληνα πολίτη που χρόνια τώρα ακούει όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις να μιλάνε για λιτότητα, που ποτέ δεν τελειώνει ενώ κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί κηφήνες παρακαλούν το δικό τους κάθε φορά «βασιλιά» να τους τοποθετήσει σε καίριες θέσεις παίρνοντας διάφορα τιμητικά και κερδοφόρα αξιώματα. Αποτέλεσμα, οι γάιδαροι να γεμίζουν τον κρατικό κουρβανά και αυτοί να τον αδειάζουν στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Βλέπετε, ο δυστυχής έλληνας είχε μάθει να είναι ραγιάς, ακολουθώντας πάντα κομματικές υποδείξεις και όχι πρόσωπα, πρόσωπα ικανά να κυβερνήσουν και να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο. Γιʼ αυτό ας αποτάξουμε το ραγιαδισμό και ας στηρίξουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ανθρώπους, με ήθος και ικανότητες, που δε θα ενδιαφέρονται για τα αξιώματα αλλά για το συμφέρον και την πρόοδο του τόπου. Ανθρώπους με μεράκι και οράματα και όχι τυχάρπαστους, που θα βλέπουν την εκλογή τους ως μέσο για να λύσουν την οικονομική τους αβεβαιότητα. Οι έλληνες κουράστηκαν πια να είναι υποζύγια. Ας πετάξουν το σαμάρι, ας φωνάξουν και ας διεκδικήσουν. Έχουν φωνή, έχουν οράματα, δεν είναι γαλιά να τους πηγαίνουν με το καλάμι. Διαφορετικά θα συνεχίζουν να κουβαλούν σαν τα γαϊδούρια της Ζαράκοβας, χωρίς όμως οι κόποι τους και οι αγωνίες τους να έχουν αποτέλεσμα.

Δημήτρης Γιαννακούρας