Ο κ.Κατσικερός Παναγιώτης, διευθυντής της ένωσης αγροτικών συνεταιρισμών Αρκαδίας, έδωσε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης, για όλα τα προβλήματα των αγροτών.

 

Ερώτηση: κ.Κατσικερέ θα θέλαμε να μας πείτε δυο λόγια για τον φόρο που θα κληθούν να πληρώσουν το 2014 οι ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων.

 

Απάντηση: Απ΄ότι γνωρίζουμε από τον τύπο και τα διάφορα δημοσιεύματα το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να βγάλει έναν ενιαίο φόρο φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας όλων των ελλήνων, μεταξύ των οποίων και των αγροτών. Το υπουργείο τον παρουσιάζει σαν έναν ήπιο φόρο. Εμείς από την επεξεργασία που έχουμε κάνει, με τους διάφορους συντελεστές που βάζουν, βλέπουμε πως βγαίνει ένα νέο χαράτσι.Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς δεν θα μπορέσουν να το πληρώσουν και η εφορία στο τέλος θα κυνηγάει να κατασχέσει τα τρακτέρ, τις συντάξεις κτλ. Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά την οικονομική κατάσταση των αγροτών, επειδή κάθε μέρα ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους. Λέμε λοιπόν πως με δυσκολία πληρώνουν τις οφειλές τους για εφόδια που έχουν πάρει μέχρι σήμερα, παρά τις επιδοτήσεις που πήρανε και προσπαθούν να δώσουν ένα μέρος του χρέους για να μπορέσουν να ξαναδανειστούν και να συνεχίσουν. Χρωστάνε παντού και δεν ξέρουν πως θα τα αποπληρώσουν. Αν τους έρθει και ένας φόρος για την ακίνητη περιουσία, η οποία γι΄αυτούς είναι ένα εργαλείο, θα υποφέρουν. Πιστεύουμε πως το υπουργείο εξετάζει πάλι το νομοσχέδιο αυτό και θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βγει  ένας νέος φόρος πιο δίκαιος για τους αγρότες.

 

Ερώτηση: Γνωρίζετε πως θα γίνει ο υπολογισμός του φόρου ανα αγροτεμάχιο; Επιπλέον πιστεύετε πως η κυβέρνηση θα μπορέσει να εισπράξει μέσω αυτού του φόρου τα 950 εκ. που υπολογίζει;

 

Απάντηση: Δεν θα μπορέσει σίγουρα να τα εισπράξει γιατί δεν έχουν να τα δώσουν. Όσον αφορά τον υπολογισμό των αγροτεμαχίων, αυτός γίνεται ανάλογα με την τοποθεσία που βρίσκεται το κάθε αγροτεμάχιο(δίπλα σε δρόμους, σε παραθαλάσσιες περιοχές κτλ), καθώς και αναλογικά με κάποιους άλλους συντελεστές.Αυτό όμως είναι ένα άδικο μέτρο διότι στην ίδια περιοχή όταν ένα χωράφι είναι δίπλα στον δρόμο και ένα άλλο λίγο πιο μέσα, την ίδια απόδοση έχουν και την ίδια εκμετάλλευση μπορεί να κάνει ο αγρότης.

 

Ερώτηση: Μας είπατε πως έρχεστε σε επαφή καθημερινά με αγρότες. Θα θέλαμε λοιπόν να μας πείτε αν σας εκφράζουν τους φόβους τους για την πιθανότητα να υπάρξει ακόμα ένας φόρος.

 

Απάντηση: Οι αγρότες μας λένε καθημερινά πως αν γίνει τελικά αυτό, δεν θα  μπορέσουν να ανταποκριθούν και να πληρώσουν. Μόνο ένα πολύ μικρό μέρος αγροτών ίσως καταφέρουν να πληρώσουν. Δεν είναι πως δεν θέλουν, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν.

 

Ερώτηση: Πιστεύετε πως θα υπάρξουν αντιδράσεις στην περίπτωση που αναγκαστούν οι αγρότες να πληρώσουν φόρο για τα αγροτεμάχια τους;

 

Απάντηση: Πιστεύω πως θα υπάρξουν πολλές αντιδράσεις και ακόμα περισσότερες κινητοποιήσεις. Μάλιστα απ’ ότι ξέρω υπάρχουν σκέψεις να προχωρήσουν και σε κατάληψη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

 

 

 

 

Παρά το πλήθος των προγραμματισμένων ιερατικών και επισκοπικών ασχολιών του και τον φόρτο των υποχρεώσεών του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, είχε την καλωσύνη να παραχωρήσει έκτακτη και αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα «Αρκαδικοί Ορίζοντες»  και στα ερωτήματα που του τέθηκαν να δώσει τις βαρυσήμαντες απαντήσεις που ακολουθούν:

Ερώτηση: Ως Μητροπολίτης Δημητριάδος έχετε διαδεχθεί τον χαρισματικό και εμβληματικό Αρχιεπίσκοπο της νεώτερης Εκκλησιαστικής ιστορίας μας, μακαριστό Χριστόδουλο. Πώς αισθάνεστε από αυτήν την άποψη;

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Είναι αλήθεια πως η διαδοχή μιας τέτοιας αξεπέραστης Εκκλησιαστικής και εθνικής προσωπικότητας δεν είναι απλή υπόθεση. Συνιστά, ταυτόχρονα, μεγάλη τιμή και ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη. Θα τον ευγνωμονώ πάντοτε γιατί με επέλεξε γι' αυτόν τον ευλογημένο τόπο, Επίσκοπο ενός πεπαιδευμένου και καλλιεργημένου λαού. Θα τον ευγνωμονώ για τον υψηλού επιπέδου Ιερό Κλήρο που μού κληροδότησε, για τις τόσες υποδομές, σε όλα τα επίπεδα. Συνεχίζουμε το δικό του έργο· το συμπληρώνουμε και το επαυξάνουμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι μάς ευλογεί και ευαρεστείται με την διακονία και τον αγώνα μας στην Μητρόπολη Δημητριάδος.

Ερώτηση: Στην εποχή μας η Εκκλησία έχει αναπτύξει πολλές πρωτοβουλίες ενίσχυσης και ανακούφισης αδελφών μας, από τις επιπτώσεις της μεγάλης κρίσης. Εσείς, ως Μητροπολίτης Δημητριάδος, έχετε προχωρήσει σε σχετικές κινήσεις;

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η Εκκλησία μας διαθέτει ταχύτατα αντανακλαστικά, κάθε φορά που απαιτούνται άμεσες δράσεις και πρωτοβουλίες για την κάλυψη καινοφανών, έκτακτων και πιεστικών αναγκών, σαν κι αυτές που προκάλεσε η σοβούσα οικονομική κρίση στην πατρίδα μας. Σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις έχουν αναπτύξει ένα συντεταγμένο και απόλυτα οργανωμένο δίκτυο κοινωνικής μέριμνας και προσφοράς για την ανακούφιση των πολλαπλών αναγκών των συμπολιτών μας. Η Εκκλησία αποδεικνύει και πάλι, έμπρακτα και όχι στα λόγια, ότι είναι η μεγάλη μάνα που υπάρχει για να μεριμνά και να θεραπεύει τις ανάγκες των παιδιών της, στο μέτρο που Τής επιτρέπουν οι δυνάμεις Της και όχι μόνο....

Και σε τοπικό επίπεδο, κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για ν' ανταποκριθούμε στις αυξημένες απαιτήσεις της εποχής. Τα τέσσερα Σπίτια Γαλήνης που βρήκαμε το 1998 τα κάναμε 27, με προοπτική να αυξηθούν περαιτέρω. Σε ολόκληρο το εύρος της Τοπικής μας Εκκλησίας, 2000 περίπου εμπερίστατοι αδελφοί μας βρίσκουν σ' αυτά το καθημερινό τους φαγητό. Συνεισφέρουμε οικονομικά σε ιδρύματα της περιοχής μας, που ανήκουν στην Κρατική μέριμνα και κινδυνεύουν, πλέον, με κατάρρευση, όπως το Γηροκομείο και το Ορφανοτροφείο Βόλου, το Ίδρυμα «Άσπρες Πεταλούδες» κ.ο.κ.

Συνεργαζόμαστε αρμονικά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση οργανώνοντας, από κοινού, ένα εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικής παρουσίας, που αφορά την παροχή φαγητού, φαρμάκων, τροφίμων, ρουχισμού, στέγης, στήριξης των σωφρονιστικών καταστημάτων και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων....           

Ερώτηση: Πριν από αυτά υπήρξαν άλλες ενέργειες αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας της Μητροπόλεως σας;

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Για όλα τα παραπάνω είχαμε αρχίσει να μεριμνούμε πολύ πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Όταν την τελευταία δεκαπενταετία π.χ. πιέζαμε τις ενορίες μας για την επέκταση των Σπιτιών Γαλήνης, πολλοί ήταν εκείνοι που απορούσαν, θεωρώντας περιττή μια τέτοια μέριμνα, σε εποχή ευημερίας, η οποία αποδείχτηκε εικονική. Είχαμε τη δυνατότητα να βλέπουμε μπροστά, όχι γιατί είμαστε προφήτες, αλλά γιατί τα σημεία των καιρών έδειχναν με σαφήνεια πού οδηγείται ο τόπος και ποιες περιπέτειες περιμένουν το λαό μας. Δυστυχώς, δικαιωθήκαμε, αλλά ευτυχώς, βρεθήκαμε έτοιμοι, ως Εκκλησία, να σταθούμε στο ύφος των περιστάσεων και αυτό χάρη στην ανάπτυξη του εθελοντισμού, στην βοήθεια των απλών ανθρώπων, αλλά και επιφανών, που σε δύσκολες στιγμές ξέρουν να στηρίζουν αξιόπιστες και σοβαρές προσπάθειες σαν κι αυτές της Εκκλησίας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, η Τοπική μας Εκκλησία, επί εποχής του Μακαριστού προκατόχου μας κυρού Χριστοδούλου, λειτουργούσε και εξακολουθεί να λειτουργεί, τον Σύλλογο Συμπαραστάσεως Φυλακισμένων «Ο Εσταυρωμένος», το έργο του οποίου είναι μοναδικό, στήριζε τις πολύτεκνες οικογένειες, τους άπορους φοιτητές κ.λπ. Υπήρχε ένα οργανωμένο υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίξαμε τις σύγχρονες ανάλογες πρωτοβουλίες μας.

Ερώτηση: Ως Αρκάς, είσθε εμποτισμένος και εμπλουτισμένος με τις αρχές και τις αξίες της παραδοσιακής Ορθόδοξης πίστης μας. Αυτό σας ενδυναμώνει στο δύσκολο έργο σας; Τί έχετε να πείτε λεπτομερέστερα;

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Όχι μόνο ως Αρκάς, αλλά ως Έλληνας, που έχει ανατραφεί, παιδιόθεν, με αυτές τις αρχές. Σε τελική ανάλυση, οι αρχές και οι αξίες της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης μας είναι ο μεγάλος μας πλούτος, ο μεγάλος μας θησαυρός. Δυστυχώς, αυτή την αλήθεια την λησμονήσαμε προκλητικά, τις τελευταίες δεκαετίες, στον τόπο μας, γι' αυτό, «δυστυχώς επτωχεύσαμεν!» Τις αντικαταστήσαμε με άλλους «θεούς», με άλλες «αξίες», τον εύκολο πλουτισμό, τον ψευδεπίγραφο προοδευτισμό, που περιφρονεί την πνευματικότητα, σνομπάρει την Παράδοση, χλευάζει την πίστη, αποϊεροποιεί τον κοινωνικό ιστό, αποστεώνει πνευματικά την Παιδεία, αλλοτριώνει την Εθνική συνείδηση, παραχαράσσει την ιστορική αλήθεια....    

Η Εκκλησία μας παραμένει πάντοτε σταθερή σε ακλόνητες και δοκιμασμένες αρχές, που υπήρξαν ανέκαθεν οι ρίζες πάνω στις οποίες υψώθηκε το δένδρο του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας. Από αυτές παίρνουμε δύναμη και προχωρούμε, χωρίς να αγνοούμε τις σύγχρονες ανάγκες και τον επικαιροποιημένο λόγο μας. Η περιφρόνηση τους συνιστά αυτοκτονία και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, πλέον, είτε είναι τυφλός, είτε είναι ενσυνείδητα δοσμένος στην αποδόμηση.

Ερώτηση: Νομίζετε όχι πρέπει να γίνουν πιο συστηματικές ενέργειες και εκδηλώσεις για να αναδειχθεί ο πλούτος των Αρκαδικών και Θρησκευτικών μνημείων που διαθέτει η περιοχή, γνωστή και ως «Άθωνας της Νοτίου Ελλάδος;»

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Νομίζω ότι παράγοντες της Αρκαδίας, πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί, γνωρίζουν τον ανεκτίμητο πολιτιστικό και πνευματικό πλούτο της περιοχής και αντιλαμβάνονται τι πρέπει να πράξουν για την περαιτέρω ανάδειξη του. Άλλωστε, όπως γνωρίζω, ανάλογες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί και στο πρόσφατο παρελθόν. Από τη μεριά μου, είμαι πάντοτε έτοιμος να συμβάλλω, εφόσον μού ζητηθεί

 Ερώτηση: Πώς βρίσκετε την σκέψη οργάνωσης μιας Ιερής Αρκαδικής Σύναξης, Αρκάδων Μητροπολιτών και Καθηγουμένων Ιερών Μονών ανά την Ελλάδα και την οικουμένη, στην Αρκαδία;

Σεβ. κ. Ιγνάτιος: Είναι μια ενδιαφέρουσα σκέψη. Η πρωτοβουλία, όμως, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον εξαίρετο Ποιμενάρχη σας, Μητροπολίτη Μαντινείας & Κυνουρίας κ: Αλέξανδρο. Αν και όποτε πραγματοποιηθεί, εμείς θα δώσουμε το «παρών».

 

Κωνσταντίνος Κουμπέτσος

Κλασικός Φιλόλογος

Δημοσιογράφος

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα <<ΑΡΚΑΔΙΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ>>

Στην Ελλάδα η λογική ανατρέπεται! Βγαίνουμε από τα στερεότυπα! Πρωτοτυπούμε!

Συνήθως, η κοινή λογική λέει, πως όταν αγωνιζόμαστε για κοινούς στόχους, αγωνιζόμαστε ενωμένοι! Εξαιρείται η Ελλάδα όμως από αυτόν τον αγώνα! Στην Ελλάδα αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό αλλά σε διαφορετικές…. πλατείες!!!!

 

Βροντερό παράδειγμα οι δύο απεργιακές διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα για ακόμα μια φορά στην πόλη της Τρίπολης. ΔΥΟ λοιπόν απεργιακές διαδηλώσεις για ΕΝΑΝ κοινό σκοπό!

Χωρίς τίτλο2

Έκπληκτοι έμειναν για ακόμα μια φορά οι πολίτες που περνούσαν από την πλατεία Αγίου Βασιλείου και την πλατεία Πετρινού, όπου πραγματοποιούνταν δυο ξεχωριστές διαδηλώσεις. Μην μπερδεύεστε! Δυο οι διαδηλώσεις, ένας και κοινός ο σκοπός!

Πολλοί αναρωτήθηκαν: ‘’Ακόμα και την ύστατη αυτή στιγμή, ακόμα και τώρα που όλοι υποφέρουν και η κατάσταση χειροτερεύει καθημερινά, ακόμα και τώρα δεν μπορούν να ξεπεραστούν τα συμφέροντα και οι διαφορές και να παλέψουμε ενωμένοι;’’ Η απάντηση δόθηκε σήμερα εκ νέου σε αυτό το ερώτημα σε όλους όσους πέρασαν από το κέντρο της Τρίπολης. Η απάντηση λοιπόν για όσους δεν βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης και αναρωτιούνται ακόμα σχετικά με το  αν μπορούμε επιτέλους να αγωνιστούμε ενωμένοι ενάντια στα όσα ''κανονίζουν για εμάς, χωρίς εμάς'' απεικονίζεται με τον καλύτερο τρόπο στην εικόνα που ακολουθεί.

 

Χωρίς τίτλο

 

Κύριε διευθυντά

Στην Ελληνική κρίση, ο χρόνος λειτούργησε όπως η γάγγραινα. Ενώ μπορούσε να σώσεις το πόδι αφαιρώντας ένα δάχτυλο, τώρα φτάσαμε σε ολικό ακρωτηριασμό. Τι θα μπορούσε να γίνει; Οι 150.000 που διορίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια χωρίς ΑΣΕΠ να μπουν σε διαθεσιμότητα με ένα επίδομα ανεργίας και σε λίστα προτεραιότητας για μελλοντικές προσλήψεις.

Κλιμακωτός εσωτερικός δανεισμός από τις καταθέσεις για να καλυφθεί το τρέχον έλλειμμα κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο από τη σπάθη του δήμιου (το ποσό που θα έπαιρναν τότε μπροστά σε αυτό που πληρώσαμε και πληρώνουμε ποικιλοτρόπως σήμερα μοιάζει παρωνυχίδα). Επιστροφή όλων των μισθών και των κρατικών προμηθειών σε τιμές έναρξης του ευρώ, προσθέτοντας μόνο τον ετήσιο πληθωρισμό. Υπενθυμίζουμε ότι το ίδιο διάστημα στη Γερμανία αυξήθηκαν μόνο κατά 12%, ενώ εδώ αντίστοιχα κατά 70%. Μόνο οι δαπάνες στον χώρο της Υγείας από τα 3,8 δις αναρριχήθηκαν στα 8,5 δις χωρίς να προσθέσουμε τίποτα. Και το ίδιο συνέβη σε όλους τους χώρους του Δημοσίου, σε μικρότερη κλίμακα.

Να ελεγχθούν και να φορολογηθούν όλες οι λίστες Λαγκάρντ, αλλά και οι καταθέσεις στο εξωτερικό της τελευταίας 25ετίας, γιατί εκεί είναι τα πολλά λεφτά (μόνο στο μεγάλο κόλπο του χρηματιστηρίου ξεπλύθηκαν 100 δις περίπου). Να ελεγχθούν 18.000 offshore εταιρείες ελληνικών συμφερόντων για να διαπιστωθεί πόσες απ’ αυτές είναι νόμιμες μεν, αλλά εκ του πονηρού.

Να κλείσουν ή να πουληθούν όλες οι παθητικές εταιρείες και οι παρασιτικοί οργανισμοί του Δημοσίυ. Να γίνει ενοποίηση των ταμείων σε ένα. Μια ανθρώπινη σύνταξη για όλους. Αναδιοργάνωση του Δημοσίου – μηχανογράφηση και περιορισμός. Μέσα από το περιουσιολόγιο να ελεγχθούν και να φορολογηθούν τα διαφυγόντα εισοδήματα. Να περιοριστεί η μεγάλη φοροδιαφυγή – και λέω να περιοριστεί, αφού φοροδιαφυγή μικρότερης κλίμακας παρατηρείται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Εδώ σε εμάς μετά τέσσερα χρόνια το λαθρεμπόριο πετρελαίου εν πλω, που αντιστοιχεί στο 60%, παραμένει ακο΄μη στο απυρόβλητο. Να ζητήσουμε συμψηφισμό του κατοχικού δανείου με τη Γερμανία. Και τέλος, για να μην επανέλθουμε στα ίδια πρέπει να λειτουργήσουν οι θεσμοί της δημοκρατίας, που δυστυχώς μέχρι τώρα καταστρατηγούνται από μια νομενκλατούρα και μειονότητες. Εάν η αχαλίνωτη Αθήνα είχε δίπλα της τη Σπάρτη να την χαλιναγωγεί στον άσωτο κατήφορο, ίσως σήμερα να μην είχαμε απολέσει βασικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μια αδυναμία που είχαν εντοπίσει από τότε ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Ξενοφών. Περίοδοι-σταθμοί στην ιστορία του κράτους, όπως του Ιωάννη Καποδίστρια με την ίδρυση του κράτους, του Ελευθερίου Βενιζέλου με τον διπλασιασμό των συνόρων και το κοινωνικό κράτος του Μεταξά, υπήρξαν γιατί μαζί με την Αθήνα συνέπλεε και η Σπάρτη.

«Πάνω από τη μητέρα και τον πατέρα προέχει η πατρίδα και ο σεβασμός στους θεσμούς της» (Σωκράτης στον Κρίτωνα). Κι εμείς σήμερα εκφραζόμαστε χάρις στην ελευθερία που μας προσφέρει το πολίτευμα της δημοκρατίας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΥΡΑΕΙΔΟΠΟΥΛΟΣ

 

Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν «λένε» και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μου είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του.

Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι.

Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουμε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.

Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μου έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.

Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουν την Ελλάδα και να την έχουνε για δικιά τους σ’ όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι’ αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».

Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Άμα θέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνος του. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.

Και μετά τους πολεμήσαμε τους ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρονών είσαι;» μου απαντάει «μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».

Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους ιταλούς και μπήκανε οι τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου;

Μπήκανε οι γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα παντζούρια τους γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα, άμα κάνει πέτσα.

Και όλοι οι γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ’ όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά-μπροστά και είχε μια ελληνική σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουν υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη.

Και μετά δεν ήταν πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά και γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι γερμανοί δεν θυμάμαι πως φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.

Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.

Και τώρα, από την χαρά μας βάζουμε την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς δεν βάζουμε την Ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

Για την αλίευση και μεταφορά: ΛΕΩΝ. ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ

* Αφιερωμένο… εξαιρετικά στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα!