Η Λίλα Σταμπούλογλου γράφει για τον Βασίλη Λεβέντη που... περίμενε καιρό αυτήν τη στιγμή

Θυμάμαι κάτι εφηβικά βράδια της δεκαετίας του '90, απ' αυτά που δεν κοιμάσαι νωρίς από άποψη και ξενυχτάς μαζί με τον πατέρα που βλέπει τηλεόραση. Ο πατέρας χαζεύει έναν κύριο με γυαλιά, ο οποίος σου φαίνεται τρομερά αστείος. Ο κύριος μιλάει για τα δεινά που θα έρθουν, για τους άχρηστους που ψηφίζουμε και τους προδότες που πιστεύουμε. Μιλάει με υπέρμετρο πάθος και πολύ συχνά χάνει την ψυχραιμία του και ωρύεται,

Οι εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου θα βγάλουν μία κυβέρνηση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει: α) Τη διαπραγμάτευση για το χρέος, β) Τις επιπτώσεις στους αδυνάτους από το νέο μνημόνιο, γ) Να οδηγήσει σε ανάπτυξη την Ελλάδα, έτσι ώστε μέσα σε 3 χρόνια να έχει άλλες εναλλακτικές λύσεις χρηματοδότησης, εκτός της δανειακής σύμβασης.

Αυτές τις άσχημες και κρίσιμες στιγμές που περνά η χώρα μας, τις γνωρίζουμε όλοι μας. Όμως κάθε φορά που ένας μεγάλος κίνδυνος έρχεται να συνταράξει, ως τις εθνικές του ρίζες ένα λαό, τα άτομα που τον αποτελούν αισθάνονται τη βιολογική ανάγκη και την εθνική, να συσπειρωθούν και να συνειδητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν την ομαδική αλληλεγγύη.

Γράφει ο Δημήτρης Γιαννακούρας
Όνειρο που ξεθωριάζει είναι απ’ ό,τι φαίνεται η υποψηφιότητα της Τρίπολης για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Μάλιστα σύμφωνα με έγκυρες πηγές, άρχισαν και οι πρώτες αποχωρήσεις «επιφανών ανδρών » που στήριζαν δυνατά αυτή την υποψηφιότητα .

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο ως ένα αντι-νεοφιλελεύθερο κι αντι-μνημονιακό κόμμα έχει μέλλον και προοπτική και φυσικά η κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ τη μόνη εξουσιοδότηση που έχει από το λαό είναι: