Τεράστιες οι καταστροφές! • Ανεξέλεγκτη η κατάσταση στην Αρκαδία!

Έντονο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι αγρότες στην Αρκαδία και κυρίως στη περιφέρεια του δήμου Τρίπολης και την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης, από τα αγριογούρουνα που κάνουν καταστροφικές επιδρομές σε καλλιέργειες.
Το πρόβλημα με τα αγριογούρουνα τα τελευταία χρόνια έχει επιδεινωθεί και οι ζημιές που προκαλούν στις καλλιέργειες κυμαίνεται από 30% ως 50% της παραγωγής, σε σιτηρά, καστανοκαλλιέργειες και κτηνοτροφικά οπωροκηπευτικά φυτά.

Χρειαζόμαστε νέο παράλληλο με το ευρώ νόμισμα; Ή μήπως η Ελλάδα για να βγει από το φαύλο κύκλο της καταστροφής θα πρέπει να ενσκήψει στον ευρωσκεπτικισμό; Πρέπει να μείνουμε στο ευρώ και με ποιους όρους και κόστος για πολίτες και κράτος; Αυτά είναι στην πραγματικότητα τα ερωτήματα στα οποία παραπέμπουν οι διαδοχικές αρνητικές δημοσκοπήσεις εις βάρος του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης του. Αυτά τα ερωτήματα αποδυναμώνουν την πολιτική πλειοψηφία της κυβέρνησης, μετά από έξι χρόνια μνημονίων και 5 κυβερνήσεων, δύο αριστερών, μιας κεντροαριστερής μιας κεντροδεξιάς και μιας υπηρεσιακού τύπου.

Νίκος Δελφάκης, Τρίπολη 27-10-2016.

{Όλα τα παρακάτω, σκέφτηκα προς στιγμήν, ότι θα μπορούσαν να ειπωθούν με μια πραγματική ιστορία που συνέβη στο Δάρα Αρκαδίας: Κατά την κατοχή Γερμανοί απαίτησαν από τον ΘΔ να πάει στο κοντινό δάσος, να κόψει και να τους φέρει ξύλα για να ζεσταθούν. Αυτός αρνήθηκε. Ο Γερμανός αξιωματικός αφού τον απείλησε λεκτικά 3-4 φορές και αυτός αρνείτο, έβγαλε το πιστόλι του και το έστρεψε εναντίον του, ο οποίος όμως εξακολούθησε να αρνείται. Αμέσως επενέβησαν άλλοι συγχωριανοί λέγοντας «θα πάμε εμείς - τι πάτε να κάνετε» και ο αξιωματικός το δέχτηκε και πήγαν άλλοι. Ο ΘΔ δεν ήταν σε κάποια αντιστασιακή οργάνωση, είχε όμως πολεμήσει 1η γραμμή στην Αλβανία για 7 μήνες. Θεωρούσε εαυτόν νικητή (έγραψε το έπος της Αλβανίας, η γενιά του) κι ότι δεν ταιριάζει, επομένως, να τους κόψει και ξύλα. Χρειάζεται, όμως, κάποια ανάπτυξη, γιατί μεγάλη η σύγχυση που επικρατεί}.

Νίκος Δελφάκης, Τρίπολη 10-10-2016
*****
Με τα άρθρα 8 και 9 του Ν. 4411/2016 προβλέφτηκαν: 1) Εξαλείφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των πταισμάτων και των πλημμελημάτων για τα οποία ο νόμος προβλέπει ποινή φυλάκισης μέχρι δύο χρόνια και οι πράξεις είχαν γίνει μέχρι 31-03-2016. 2) Ποινές φυλάκισης μέχρι 6 μηνών που έχουν επιβληθεί σε κατηγορούμενους και δεν έχουν ακόμα εκτελεστεί (συνήθως επειδή είχε ασκηθεί έφεση), παραγράφονται και δεν εκτελούνται. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, δεν είναι αντικείμενο του παρόντος άρθρου, αφού σκοπός του δεν είναι η νομική ανάπτυξη των παραπάνω ρυθμίσεων, αλλά η κοινωνική διάστασή τους.

Διάβασα πρόσφατα έναν νεολογισμό στο Wikiberal, τη λέξη «inaptocratie» που στα Ελληνικά μεταφράζεται σε «αδεξιοκρατία», και ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα για τον ορισμό και την σημασία του. Αδεξιοκρατία λοιπόν ορίζεται ένα «σύστημα διακυβέρνησης, όπου οι λιγότερο ικανοί να ηγηθούν, εκλέγονται από τους λιγότερο ικανούς να παράγουν και στο οποίο σύστημα, τα λιγότερο ικανά μέλη της κοινωνίας επιβιώνουν, πετυχαίνουν και επιβραβεύονται με αγαθά και υπηρεσίες, που πληρώνονται από τον κατασχεθέντα πλούτο ενός ολοένα και συρρικνούμενου αριθμού παραγωγικών ατόμων».

Κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει με απλούστερους όρους τους καταστροφικούς 21 μήνες συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από αυτή την λέξη και τον ορισμό της. Ο αλγόριθμος φτωχοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας σε λίγες φράσεις, που περιλαμβάνουν την εξουσιαστική αμετροέπεια Παππά, την χυδαιότητα Πολάκη, το νεποτισμό Κατρούγκαλου και την ανικανότητα των επικεφαλής Τσίπρα - Καμμένου.

Με μια σειρά πολιτικές χειραγώγησης βυθίζουν το λαό σε άγνοια και ανοησίαμε δηλώσεις για μωρά παιδιά (Κόπυ Πάστε και Χιβ). Δημιουργούν προβλήματα στα οποία δίνουν οδυνηρές αλλά αναγκαίες λύσεις (Δημοψήφισμα). Μετακυλούν προβλήματα στο μέλλον (Υπερταμείο 99 χρόνων) και απευθύνονται στο συναίσθημα σε βάροςτης λογικής (αξιοπρέπεια Βαρουφάκη). Προάγουν την μετριότητα (Φίλης), για να εμβαθύνουν την ενοχή απέναντι στην εξέγερση (Καμμένος κατά ενστόλων).

Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι δεν έχουν σχέδιο. Διέλυσαν το ισοζύγιο μεταξύ οικονομικής και πολιτικής ελευθερίας σε βάρος της ατομικής. Βάζουν φυλακή τους Έλληνες μέσω φορολογίας, κατασχέσεων και «αναδιανομής» του πλούτου. Κατευθύνουν την ρευστότητα στο δημόσιο σε βάρος του παραγωγικού δυναμικού. Ένα απόκοσμο συνονθύλευμα ακροαριστερών και ακροδεξιών ενισχύουν το κράτος σε βάρος της ελευθερίας των πολιτών. Και μετά μοιράζουν την ελεημοσύνη των συσσιτίων ως μεγαλόψυχοι ηγεμόνες της φτώχιας.

Την ίδια ώρα το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών προχωρά σε διαδοχικές πρωτοβουλίες και διοργανώσεις που οι ξένοι διπλωμάτες παρατηρούν «εντυπωσιασμένοι» για τον κυρίαρχο ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει η Ελλάδα στην περιοχή μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία. Το σχέδιο 10GC του Νίκου Κοτζιά για την δημιουργία κλαμπ των 10 αρχαιοτέρων πολιτισμών με Κίνα, Ινδία, Ισραήλ και Αίγυπτο προκαλεί αν όχι δέος, έντονο προβληματισμό για την παρεμβατικότητα που μπορεί να διαμορφώσει πολιτικά, υπό το κράτος της αδεξιοκρατίας.